Rozdanie 18.

Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS	♠ 8 6 5 ♥ K Q J 5 ♦ 8 7 5 ♣ A K 7
♠ 10 9 4 2 ♥ 10 7 6 2 ♦ 9 2 ♣ 9 6 3		♠ K Q J ♥ 8 4 3 ♦ A Q J 4 ♣ Q 8 2
	♠ A 7 3 ♥ A 9 ♦ K 10 6 3 ♣ J 10 5 4

Para NS ma na swojej linii 25 PC, a optymalny kontrakt tego rozdania to, grane przez N lub S, 3BA. Problem jednak w tym, że licytację otwiera zawodnik E i to właśnie on rozpocznie od 1BA. Ma przecież skład zrównoważony i pozostałych 15 Miltonów.

Punkty graczy z NS podzielone są równo i żaden z nich nie ma sensownej interwencji. Tak więc, dość często 1BA będzie się kontraktem ostatecznym. Para EW utrzyma się przy grze również w przypadku gdy W zdecyduje się dać Staymana 2♣. Wtedy, po sekwencji:

(1) Słaba karta 4+kiery i 4+piki.

(2) Wolę grać w piki.

Obaj przeciwnicy również spasują.

Stawką w grze będzie więc ilość lew, którą weźmie rozgrywający.

Teoretycznie powinien on przegrać każdy wylicytowany kontrakt (1BA i 2♠) bez trzech ale naturalny pierwszy wist waletem trefl praktycznie daje zawodnikowi E dodatkową lewę.

Z tego też powodu te pary NS, które zapiszą na swoją stronę 150 za wpadkę przeciwników bez trzech powinny być z wyniku procentowego bardzo zadowolone.

Czy NS mogą w tym rozdaniu skontrować swoich przeciwników lub dojść do 3BA? Myślę, że może się to zdarzyć tylko wtedy, gdy, po 1BA zawodnika E i dwóch pasach, gracz N zdecyduje się na wznawiającą kontrę. Nie jest to jednak „modelowa” karta na taką licytację.

Końcówka bezatutowa może zostać osiągnięta jedynie wtedy, gdy E, z niewiadomych, lub systemowych, powodów, rozpocznie licytację odzywką 1♣. Wtedy NS mają szanse zaistnieć w licytacji i „firmówka” zostanie wylicytowana, a wzięcie dziewięciu lew też nie jest zadaniem ponad siły rozgrywającego.