Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ A 7 ♥ 8 7 5 4 2 ♦ Q J ♣ A Q J 7
♠ K 6 4 2 ♥ A K 6 ♦ 10 6 2 ♣ K 8 2		♠ Q 8 5 3 ♥ Q 10 9 ♦ A 8 7 5 3 ♣ 9
	♠ J 10 9 ♥ J 3 ♦ K 9 4 ♣ 10 6 5 4 3

¹słabiutki kolor, ale dosyć silna ręka, więc rozdanie może jeszcze należeć do strony NS

²możliwa cienka, układowa końcówka na wyłączeniu treflowym, na tyle jednak mało prawdopodobna, iż raczej nie warto jej tropić, choćby dlatego, że wcale nierzadko skończy się to niemożliwym już do zrealizowania kontraktem 3♠

albo:

¹słabiutki kolor, ale dosyć silna ręka, więc rozdanie może jeszcze należeć do strony NS

²nieco ryzykowne, ale skoro WE znaleźli kolor uzgodniony, także NS prawie na pewno takowy posiadają, ponadto ci ostatni znajdują się w założeniach korzystnych

³teraz jednak W musi się przepchnąć się na 3♠

albo:

¹słabiutki kolor, ale dosyć silna ręka, więc rozdanie może jeszcze należeć do strony NS

²nieco ryzykowne, ale skoro WE znaleźli kolor uzgodniony, także NS prawie na pewno takowy posiadają, ponadto ci ostatni znajdują się w założeniach korzystnych

³teraz jednak W musi się przepchnąć na 3♠

⁴z pięciokartowym fitem i w korzystnych założeniach

⁵W już na pewno to skontruje

Na ogół skończy się na kontrakcie 2/3♠(E), czasem rozgrywającym będzie W. Po ataku treflowym E nie będzie mógł wstawić ze stołu ♣K (także na ewentualną ♣10!), a kiedy N odwróci w kiera, zabije tę lewę ♥A na stole i zagra blotkę pikową do damy, a następnie pika wkoło. Z licytacji będzie bowiem wiadomo, iż ♠A jest się u e-N-a, tam też – przy pięciu kierach – częściej niż w ręce jego partnera znajdą się krótkie piki (dwa). Następnie rozgrywający zabije kontynuację kierową, ściągnie ♠K, wyjdzie ze stołu karem i puści je wkoło. N utrzyma się wtedy ♦W i nie będzie mógł zagrać efektywnie w trefle (stąd konieczność oszczędzenia w pierwszej lewie ♣K!), aby zmusić przeciwnika do przebitki ostatnim atutem ręki i tym samym spowodować utratę przezeń kontroli atutowej nad treflami. Wyjdzie więc prawdopodobnie kierem, więc E odda jeszcze tylko karo, a potem na fortę tego koloru zrzuci ze stołu trefla (jednego tamtejszego trefla będzie mógł przebić ostatnim atutem ręki). Skompletuje więc dziewięć wziątek, odda tylko trefla, pika oraz dwa kara.

Jeżeli N pokaże swój drugi kolor – trefle, niewykluczone, że jego partner przepchnie się potem na 4♣. Te zostaną już przez W skontrowane i zakończą się wpadką bez jednej; N odda pika, dwa kiery i karo, król atu zostanie natomiast wyimpasowany. WE zapiszą wtedy po swojej stronie jedynie 100 punktów, przeciwnicy obronią więc opłacalnie ich kontrakt 3♠.

W protokole rozdania spotkamy wiele wpisów w wysokości 140 dla NS, ale też – przynajmniej od czasu do czasu – minimaksowe 100 dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny:  4♣(NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 9 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 9 (WE);

BA – 7 (W!).