Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ J 7 6 5 ♥ K Q 10 3 ♦ A K 6 ♣ K 9
♠ A K 8 4 3 2 ♥ J 6 4 ♦ 9 5 ♣ 7 2		♠ 10 9 ♥ A 8 7 5 ♦ J 2 ♣ A 10 8 4 3
	♠ Q ♥ 9 2 ♦ Q 10 8 7 4 3 ♣ Q J 6 5

¹w założeniach korzystnych godne polecenia otwarcie, nawet jeśli systemowo przyrzeka ono „coś” w karcie

²karta zbyt słaba na wejście na szczeblu trzech

³przy wspomnianym wyżej wymogu, by nawet na otwarcie w takich założeniach partner miał „coś” w karcie

Przede wszystkim jednak ze względu na znakomite uzupełnienie, jakie N ma w kolorze otwarcia, co z jednej strony pozwala mu liczyć na sześć lew karowych, a z drugiej mieć pewność, że S dysponuje też figurami w kolorach bocznych.

Przeciwko 3BA(N) E wyjdzie zapewne treflem, rozgrywający weźmie więc pierwszą lewę ♣9 w ręce i zagra ♣K, a gdy ten zostanie przepuszczony, położy przed sobą ♥K. Jeśli E zdecyduje się na zabicie tej lewy ♥A, będzie musiał natychmiast odebrać ♣A i wyjść w pika, by partner zdjął dwie wziątki w tym kolorze. Inaczej rozgrywający będzie już w stanie wziąć nadróbkę, impasując ♥W. Dosyć niebezpieczną, przeto na ogół szansy tej nie wykorzysta, chyba że na ściągane przezeń kara broniący zrzucą zbyt dużo kierów.

Kontrakt zostałby zrealizowany także po obronie pasywnej, np. gdy E zaatakowałby ♠10, a jego partner zabił lewę ♠K i odwrócił w karo. Oprócz sześciu kar N wziąłby bowiem dwa trefle i jednego kiera. W protokole rozdania winno się zatem znaleźć wiele minimaksowych wpisów w wysokości 400 dla NS. Sporadycznie pojawią się w nim nadróbkowe 430, a częściej częściówkowe 130 (10 lew w kara) oraz 150 (dziewięć w bez atu), wszystkie po stronie NS.

Minimaks teoretyczny: 3BA(NS), 9 lew; 400dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 10 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (WE);      

BA – 9 (NS).