Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

Rozdanie 12 Rozd. W, po partii: NS	♠ A 6 4 3 ♥ A 8 6 5 2 ♦ 5 ♣ K Q J
♠ 10 9 ♥ K Q 10 4 ♦ J 8 7 6 ♣ 8 5 2		♠ K J 8 7 5 ♥ J ♦ A K 10 9 2 ♣ 7 3
	♠ Q 2 ♥ 9 7 3 ♦ Q 4 3 ♣ A 10 9 6 4

¹dwukolorówka piki i młodszy

²marna ta karta, ale jest fit, a 3♥ niczego przecież nie inwitują

Przeciwko kierowej grze e-N-a E zaatakuje ♦A, obejrzy ilościówkę partnera, i w drugiej lewie wyjdzie zapewne treflem. Rozgrywający, spodziewając się podziału atutów 4–1, powinien jak najszybciej chwycić byka za rogi, tj. zabić ♣A i zadysponować ze stołu ♥9 (!). Jeżeli W nie da się złowić w te wnyki i dołoży ♥4, broniący dostaną trzy wziątki atutowe, a także ♠K, położą więc przeciwnika bez jednej. Jeżeli jednak – w obawie przed głębokim impasem – W podstawi się ♥D, będzie już po nim. Rozgrywający będzie nawet mógł ♥D przepuścić, powiedzmy, że po utrzymaniu się nią, W zagra ♠10, N dołoży z ręki blotkę, zaś E weźmie tę lewę ♠K i powtórzy pikiem. Po utrzymaniu się na stole ♠D rozgrywający wyjdzie stamtąd ♥3, podstawioną przez W ♥10 pobije w ręce ♥A, zgra ♣K D i ♠6 przebije na stole ♥7. I W weźmie jeszcze tylko lewę na króla atu. Są też inne warianty zwycięskiej kontynuacji, wystarczy by W postawił honor na zagraną ze stołu w trzeciej lewie ♥9. Numer to niewątpliwie nieco zgrany, ale zawsze warto spróbować, tu jako manewr jedynej szansy…

W protokole rozdania dominować powinny wpadkowe 100 po stronie WE, znajdzie się w nim też jednak na pewno niejedno 140 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3♦(WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 8 (WE);

♥ – 8(NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 8(NS).