Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ Q83 ♥ Q864 ♦ A8 ♣ AT76
♠ A6 ♥ J95 ♦ J76 ♣ Q8432		♠ K9 ♥ KT32 ♦ QT952 ♣ 95
	♠ JT7542 ♥ A7 ♦ K43 ♣ KJ

¹ wartość tej ręki obniżają dwie damy, ale podnoszą – dwa asy; na pewno zatem, także ze względu na fit pikowy, można ją potraktować jako pozwalającą na przesądzenie końcówki

I końcówkę tę osiągną prawie wszystkie duety linii NS, biorące udział w drugim w tym roku turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2013. Pierwszy wist kierowy wyrobi broniącym wziątkę w tym kolorze i ograniczy rozgrywającego do dziesięciu lew; poza tym będzie on bowiem musiał oddać dwa piki. Wprawdzie pierwsze wyjście z trzeciego waleta, i to z dziewiątką, to bardzo marny atak, na pewno jednak będzie on od czasu do czasu padał, chociażby dlatego, że gracz W nie dysponuje dlań atrakcyjną alternatywą. W karach ma bowiem również trzeciego waleta, w treflach – puściutką piątą damę, także wyjście z drugiego asa atu to w dużym stopniu wyprawa w nieznane, możliwe, że niebezpieczna. Tam jednak, gdzie pierwszy wist w kiera nie padnie, oraz zawsze, gdyby jakimś cudem rozgrywającym kontraktu pikowego został gracz N, możliwe byłoby już zdobycie bezcennej nadróbki. Trzeba by tylko było celnie zaimpasować ♣D (większa szansa niż przebicie trzeciej rundy koloru z nadzieją, że spadnie w nim krótka – maksymalnie trzecia – dama), tzn. trafnie zlokalizować tę figurę. Powiedzmy zatem, że rozgrywający zabije pierwszy wist karowy (jeżeli takowy, rzecz jasna, padnie), po czym ściągnie ♣K i udanie puści wkoło ♣W. Następnie zaś zagra w pika, na którego W wskoczy asem i poniewczasie wyjdzie w kiera. Rozgrywający zagra ze stołu ♥D, wstawionego przez E ♥K pobije zaś w ręce asem, wejdzie do dziadka ♦K bądź przebitką trzeciej rundy tego koloru i zadysponuje stamtąd ♣A. I niezależnie od tego, czy E przebije tę lewę królem atu, czy też dokona jakowejś obrzutki – zrzuci z ręki kiera…

Gorzej będzie, gdy rozgrywający założy ♣D u E, zabije bowiem wówczas pierwszą lewę ♦A na stole i zaimpasuje trefle waletem w ręce. (Oczywiście może najpierw zagrać w atu, w ten sposób dałby jednak broniącym szansę na otworzenie kierów). I już powinien leżeć – W zabije bowiem tę lewę ♣D i wyjdzie w kiera, podgrywając dziadkową damę. Kiedy zaś następnie rozgrywający zgra ♣K oraz ♦K, przebije na stole karo i spróbuje wykorzystać ♣A (aby pozbyć się nań z ręki tego nieszczęsnego kiera), E przebije go ♠9. I trzeba będzie leżeć, do oddania będą bowiem wówczas jeszcze kier i dwa piki. Gdyby S miał w ręce jeszcze jedno karo, to mógłby je teraz przebić na stole i zagrać stamtąd dobrą ♣10. W tym wypadku z przegrywającym kierem udałoby się więc jeszcze uciec. Wynika z powyższego, że optymalna rozgrywka – po wiście karowym – to wzięcie pierwszej lewy ♦K w ręce i zagranie stamtąd ♣K, a następnie ♣W – wkoło. Nawet jeżeli E zabiłby go ♣D i wyszedł w kiera, a rozgrywający zdecydowałby się na zabicie tej lewy asem w ręce, to następnie mógłby wejść na stół dwa razy – ♦A i przebitką trzeciej rundy kar – i zagrać stamtąd ♣A, a potem jeszcze – w razie potrzeby – ♣10. Wówczas, nawet przy dubletonie treflowym w ręceE – udałoby się efektywnie wyrzucić z ręki kiera. I to nie tylko przy drugiej figurze u E (czy ♠A K sec), ale też przy ♠A x x, ♠K x x oraz ♠A K x tamże. Na przykład jeśli obrońca E miałby ♠A x x albo ♠K x x, to obie jego przebitki dziadkowych trefli blotkami atu zostałyby nadbite w ręce S; potem zaś rozgrywający połączyłby atuty i w lewie tej spadłby obie najstarsze figury pikowe. Nie byłoby wprawdzie nadróbki, ale przynajmniej kontrakt zostałby zrealizowany.

Jak wyżej wykazałem, celne wyłapanie ♣D jest tu również zagraniem prawidłowym, można się zatem spodziewać, że w protokołach rozdania znajdzie się całkiem sporo zapisów w wysokości 650 dla NS. Dużo będzie też jednak niższych, 620 dla NS, tym bardziej że niektórzy rozgrywający dostaną wist w kiera, bezwarunkowo ich ewentualnej nadróbki pozbawiający.

Minimaks teoretyczny: 5♠(N!), 11 lew; 650dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7(NS);

♦ – 7 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 11 (N!);

BA – 8 (NS).