Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ K 7 4 ♥ Q 9 3 ♦ A 10 9 8 ♣ 10 8 5
♠ A Q J 10 3 ♥ 5 2 ♦ K Q 4 ♣ K Q 2		♠ 9 8 ♥ A K J 10 6 ♦ 7 6 2 ♣ A J 9
	♠ 6 5 2 ♥ 8 7 4 ♦ J 5 3 ♣ 7 6 4 3

Tutaj gracze W będą otwierać pewnie 1♠. Grając Wspólnym Językiem można zahaczyć się 1♣, ale układ 5332 i tylko 17 PC powinny skłaniać do 1♠, chyba, że zakwalifikuje się rękę W jako 18-20 PC w układzie zrównoważonym, z czym osobiście sympatyzuję. Po pasie N, E odpowie 2♥, W da rebid 2BA a E podniesie do 3BA. W, z absolutnym maksimum (we Wspólnym Języku) podniesie pewnie jeszcze do 4BA, i na tym licytacja zgaśnie.

2♥ – 5+ kierów, forsujące do dogranej, 12+PC;

2BA – 14+PC, układ zrównoważony, zwykle 5332 bez fitu kier.

Po ataku w karo rozgrywający „na bezpiekę” powinien zagrać na impas pikowy. Teraz ściągnięcie swoich lew w pikach i treflach zmusi N do pozbycia się dwóch kar (po pierwszym ataku ♦10 będą to dziewiątka i ósemka), co odważnym rozgrywającym umożliwi wzięcie 11 lew.

Tam, gdzie W zakwalifikuje swoją kartę jako „silny trefl w równym” E zalicytuje pewnie szlemika, np. w Strefie:

3♣ – „pytanie z podejrzeniem naturalności”;

3BA – dubel kier, brak czwórki trefli.

Nawet jeżeli N ściągnąłby asa karo, to po udanym impasie kierowym rozgrywający ma tylko 11 lew i musi leżeć po nieudanym impasie króla pik.