Rozdanie 23.

Rozdanie 23 Rozd. S, po partii: obie	♠ K 9 ♥ J 10 8 5 3 ♦ A K 7 2 ♣ A J
♠ 8 7 6 2 ♥ 9 7 4 ♦ 6 3 ♣ 10 8 6 2		♠ J 10 5 ♥ A 6 2 ♦ Q J ♣ K 7 5 4 3
	♠ A Q 4 3 ♥ K Q ♦ 10 9 8 5 4 ♣ Q 9

W tym rozdaniu gracze S będą otwierać 1♦, po pasie W N odpowie 1♥. Z kartą E też chyba wszyscy spasują, S zgłosi piki. Teraz N sforsuje do dogranej, jak w rozd. 19, przez sztuczny forsing do dogranej 2♦ w konwencji „Podwójny Magister” lub przez czwarty kolor. Po 2♦ S zalicytuje 2♠ – ponieważ w polskim stylu z układem 6♦-5♠ otwieramy 1♠, to taka sekwencja oznacza brak zatrzymania trefl bez trzech kierów i bez wydłużenia karo. N pokaże fit karowy przez 3♦, a zalicytuje 3♥ – niezły dubel - na razie z pozycji S cała licytacja toczy się w poszukiwaniu najlepszej końcówki. N przez 4♦ powie coś w stylu „gramy w kara i jestem zainteresowany szlemikiem” – gdyby chciał grać tylko końcówkę, zalicytowałby 5♦. S da cue bid 4♥, a N zapyta pewnie o wartości i po informacji o jednej zalicytuje szlemika w karo.

2♦ – sztuczny forsing do dogranej.

Tam, gdzie NS nie grają konwencją „Podwójny Magister”, N zalicytuje czwarty kolor 2♣. S zalicytuje teraz 2♦, które oznacza zwykle minimum, brak trzech kierów i raczej brak zatrzymania trefl. Teraz N zalicytuje 3♦ – forsujące do dogranej uzgodnienie koloru, S przez 3♥ wskaże niezłego dubla i dalsza licytacja potoczy się pewnie jak wyżej.
Po takiej licytacji w zasadzie jest wysterowany atak treflowy. Rozgrywający pewnie pobije asem i zagra asa karo. Gdy spadnie walet, wyznawcy zasady ograniczonego wyboru zagrają trzy razy w piki, pozbywając się ze stołu trefla, po czym zagrają na impas karo, przegrywając szlemika. Optymiści, wierzący w równe podziały, zagrają kara z góry i wygrają szlemika.