Rozdanie 10.

Rozdanie 10 Rozd. E, po partii: obie	♠ 10 ♥ 9 6 3 2 ♦ K 8 7 6 2 ♣ K 7 3
♠ Q 2 ♥ 7 5 ♦ A Q J 4 ♣ J 10 6 4 2		♠ A J 7 ♥ A K Q 4 ♦ 10 9 3 ♣ 9 8 5
	♠ K 9 8 6 5 4 3 ♥ J 10 8 ♦ 5 ♣ A Q

Tutaj gracze E będą otwierać 1♣. Gracze S będą wchodzić 1♠ (na alternatywne 3♠ jest za słaby kolor i za dużo wartości defensywnych). W zalicytuje nieforsujące 2♣, N i E powinni pasować. Teraz gracz S na pewno zmieści się jeszcze 2♠ i po dwóch pasach E może zalicytować 2BA, pokazując maksimum przygotowawczego trefla z dobrym zatrzymaniem pikowym i z fitem treflowym, dając partnerowi wybór pomiędzy częściówką (a czasem i końcówką) bezatutową, albo częściówką treflową. W ma co prawda 10 PC, ale jakość trefli powinna powstrzymać przed zalicytowaniem końcówki i licytacja wygaśnie w 2BA bądź 3♣.

Zarówno 2BA, jak i 3♣ wychodzą.

Na pewno będą gracze E, którzy zainwitują końcówkę od razu po 2♣ partnera odzywką 2BA. S pewnie nie zdecyduje się po takim początku na 3♠, a z kolei W może na te swoje 10 PC dołożyć końcówkę, chociaż bilans – 24 PC ze słabym kolorem roboczym – powinien go przed tym powstrzymać.

Na końcówkę bezatutową S wyjdzie pewnie w piki, ale gdy do damy ze stołu od partnera spadnie ♠10, konfiguracja pików stanie się jasna. Jednak gdy S dojdzie do ręki damą trefl, obrona musi być czujna – jeżeli odejdzie teraz w karo, to N po lewie na króla, musi odejść w trefla, w przeciwnym razie S, po odegraniu kierów, i zagraniu w trefle znajdzie się na wpustce - będzie musiał wyjść ponownie w piki, dając dziewiątą lewę.