Rozdanie 2.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ J 6 5 ♥ A Q 6 5 2 ♦ 9 6 ♣ 8 5 2
♠ A K Q 2 ♥ K J 7 ♦ J 8 7 5 ♣ K 4		♠ 10 9 8 4 3 ♥ ♦ K 3 ♣ A Q J 10 6 3
	♠ 7 ♥ 10 9 8 4 3 ♦ A Q 10 4 2 ♣ 9 7

Co należy otworzyć z kartą E? Formalnie to tylko 10 PC, ale układ 6-5 i ładne PC, więc myślę, że nikt nie zakwalifikuje jako „podlimitową dwukolorówkę”. Formaliści będą otwierać 1♠ (starsza piątka najpierw), a esteci 1♣ (Strefa) bądź 2♣ Precision (WJ) – „Taka piątka to jak czwórka, odlicytuję to, co mam jako 6♣-4♠”.

Po otwarciu licytacji przez E, gracze S będą pasować – karta jest za słaba na interwencję w założeniach niekorzystnych. Tam, gdzie E otworzy 1♠, W odpowie 2♣. N spasuje, a co ma zalicytować E? W polskim stylu nie ma wyboru – 3♣ byłoby nadwyżkowe, więc trzeba powiedzieć 2♠ (znane jest też ustalenie, że 4♣ oznacza minimum otwarcia w układzie 5♠-5♣). W zalicytuje teraz 2BA (przed uzgodnieniem pików lepiej się dowiedzieć czegoś o układzie ręki partnera), E zgłosi 3♣. W uzgodni piki odzywką 3♠, a E będzie kontynuował opis ręki odzywką 4♣. W da cue bid 4♥. Teraz E, widząc, że do zwrotu jest as karo, z tak słabymi pikami powinien hamować w 4♠. Czy W ma jeszcze ruszenie? Pewnie tak, odzywką 5♣, po której E powinien już dać do przodu – zalicytować 5♦ i W pewnie zalicytuje 6♠.

Pas – być może S powinien skorzystać z okazji i skontrować 5♦, jednak zanosi się, że sam
będzie na wiście.

Być może ta sekwencja jest nieco naciągana, zwłaszcza ruszenie z kartą W po 4♠ partnera. Także na wielu stołach padnie po 2♣ rebid inny, niż 2♠. W każdym razie na pewno szlemik nie będzie grany na wielu stołach.

Tam, gdzie E otworzy 2♣ Precision, też nie będzie łatwo dojść do szlemika. W zapyta przez 2♦, E pokaże piki, i W musi przejść przez forsujące 2BA. E zalicytuje teraz 3♣ (swoją drogą, co znaczyłoby 3♠?), a W uzgodni forsująco piki przez 3♠. Czy teraz E licytuje cue bidy „po kolei”, czy od krótkościowego? W każdym bądź razie dojść do szlemika nie jest łatwo, chyba, że po początku:

E zdecyduje się na inwit atutowy 5♠. Jednak bez króla trefl i asa karo byłaby to decyzja optymistyczna.

Tam, gdzie E otworzy 1♣ ze Strefy, W odpowie 1♠, a E zalicytuje pewnie 4♠. Teraz W ruszy pewnie cue bidem 5♣, ale po serii cue bidów – 5♦ – 5♥, E sprzęgnie w 5♠. Taka sekwencja to wyraźna obawa o atuty i W może dołożyć szlemika. Zresztą po 5♦ zalicytowanych przez E, S powinien skontrować i w tej sytuacji WE zatrzymają się w 5♠ – W spasuje, wyrażając obawę o podegranie, a E z królem wycofa się na 5♠.