Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ 9 5 ♥ A K Q 8 ♦ K J 9 ♣ Q 7 4 3
♠ J 10 ♥ 10 6 2 ♦ Q 8 5 4 3 ♣ A 9 6		♠ A K 7 4 3 2 ♥ ♦ 10 7 6 ♣ K J 8 2
	♠ Q 8 6 ♥ J 9 7 5 4 3 ♦ A 2 ♣ 10 5

W tym rozdaniu, po pasie gracza W, N będą otwierali 1BA. E zamelduje piki – na większości stołów pewnie za pomocą wejścia 2♦ – jeden kolor starszy. Teraz kolej na S. Moim zdaniem karta jest za słaba na inwit i wystarczy nieforsujące 2♥. N, pomimo minimum, pewnie podniesie do trzech z uwagi na rozmiar i jakość fitu. Teraz pewnie część graczy S dołoży końcówkę.

Na kontrakt kierowy W zaatakuje waletem pik, a E, po odebraniu drugiej lewy pikowej, musi zagrać w trefle, aby uniemożliwić wzięcie 10 lew. Na pewno nie wszystkim się to uda – leżąca w stole dama trefl nie zachęca do zagrania spod króla z waletem - i sporo par NS weźmie 10 lew, zwłaszcza na końcówkę, po zaimpasowaniu damy karo (przy kontrakcie 3♥ takie ryzyko nie jest uzasadnione).

Jeżeli S uzna, że jego karta jest warta inwitu, po 2♦ może zastosować pożyteczne ustalenie – 3♦ - transfer na kiery, kolor 5+, co najmniej inwit. Teraz, jeżeli N zalicytuje końcówkę, obłożenie jest łatwiejsze – w stole widoczne będą dwie blotki trefl i z pozycji E jest łatwiej zagrać w ten kolor.

Tam, gdzie E wejdzie naturalnym 2♠, S może zalicytować albo Lebensohla, jeżeli uzna, że chce grać tylko 3♥, albo – w zależności od systemu – 3♦ – transfer na kiery, co najmniej inwit (optymalne ustalenie), albo 3♥, które chyba powinno forsować na jedno okrążenie.

2BA – Lebensohl, w klasycznej wersji albo chęć gry 3 w swój kolor – trefle, kara, albo kiery, albo forsująca do dogranej ręka z czterema kierami;

3♣ – automat;

3♥ – słaba karta na 5-6 kierach, chęć gry tylko 3♥.