Rozdanie 16.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ 8 3 2 ♥ Q 5 ♦ K Q J 9 5 4 ♣ 10 3
♠ A Q 7 ♥ A K 8 4 2 ♦ A 2 ♣ A K 6		♠ J 6 5 4 ♥ J 7 3 ♦ 10 7 ♣ 9 8 5 4
	♠ K 10 9 ♥ 10 9 6 ♦ 8 6 3 ♣ Q J 7 2

Tutaj gracze W, grający Wspólnym Językiem, będą otwierać 1♣ i tam, gdzie N wejdzie łagodnie 1♦, po dwóch pasach będą musieli zaplanować dalszą licytację. Karta na pewno kwalifikuje się do przesądzenia końcówki. Co prawda układ 5332, ale 24 PC w kontrolach i pięć kierów – już fit kierowy i walet w czarnym kolorze dają szanse na sensowną końcówkę. W tej pozycji – po wejściu 1♦ i dwóch pasach musi się zacząć od kontry (2♦ by oznaczało raczej dwukolorówkę), N pewnie spasuje, a E zalicytuje 1♠. S spasuje, a czy teraz 2♥ byłoby forsujące? Na brzmienie raczej nie i W powinien chyba zalicytować kolor przeciwnika 2♦. E pewnie powtórzy piki (nie ma alternatywy, 3♣ powinno oznaczać „jakąś” siłę), a W teraz zalicytuje 3♥, co w połączeniu z wcześniejszą kontrą i kolorem przeciwnika na pewno forsuje. E podniesie do 4♥ i na tym licytacja powinna wygasnąć.

Na ten kontrakt N zaatakuje królem karo. Rozgrywający pobije asem i zagra asa atu. Gdy nie ukaże się żaden wysoki numerek, nie pozostanie nic innego, jak zagrać drugi raz kiery z góry i po spadnięciu damy kontrakt zostanie zrealizowany, a jeżeli rozgrywający zagra asa i damę pik, a S zapomni przepuścić, to będzie nadróbka.

W tym rozdaniu widać, jaką różnicę robi aktywna licytacja – jeżeli N (w założeniach korzystnych) skoczy w 3♦, to WE będą mieli znacznie mniej przestrzeni. W pewnie wznowi kontrą i po 3♠ partnera zalicytuje 4♥, co już na oko sugeruje, że wybór kontraktu jest dokonywany na podstawie znacznie mniejszej ilości przesłanek.

Tam, gdzie W będzie otwierał Acolem, parze WE będzie łatwiej. Przecież już otwarcie pokaże, że jej celem jest co najmniej końcówka. Nawet jeżeli N skoczy w 3♦, W zalicytuje kiery a E chcąc, nie chcąc, podniesie je do końcówki: