Rozdanie 21.

Rozdanie 21 Rozd. N, po partii: NS	♠ K Q J 8 7 ♥ A Q 9 6 4 ♦ A 3 ♣ A
♠ A 10 9 4 ♥ 5 3 2 ♦ J 8 2 ♣ K J 6		♠ 3 2 ♥ 10 8 7 ♦ Q 10 7 5 4 ♣ Q 8 4
	♠ 6 5 ♥ K J ♦ K 9 6 ♣ 10 9 7 5 3 2

Tutaj gracze N, grający Wspólnym Językiem, będą otwierać 1♣. E spasuje, a S zalicytuje 1♦ (znajdzie się pewnie wielu, którzy zdecydują się na 1BA, uznając, że taka słaba szóstka, i to w treflach, jest jak piątka. Po 1♦ i pasie W N musi zalicytować 1♠ – na forsujące do dogranej 2♦ jest o, powiedzmy, waleta kier za mało, a skok w 2♠ często utrudni znalezienie fitu kierowego. S zalicytuje 2♣, a N skoczy w 3♥, w pełni sprzedając posiadaną kartę. Co ma teraz powiedzieć S? Wydaje się, że dwa honory kierowe i słabe kolory młodsze powinny skłonić do wyboru końcówki kolorowej. Zresztą można na razie zalicytować 3♠ (negatywny wybór, po skoku w 3♥ NS są sforsowani do końcówki)  i poczekać na reakcję partnera. Jeżeli zalicytuje on 3BA, można spasować.

Na końcówkę w bez atu, jest łatwe 10 lew. W piki i w kiery w jasne karty można wziąć nawet 12, a przy normalnej rozgrywce 11.

Po odpowiedzi 1BA licytacja zakończy się na pewno w końcówce w kolor:

Podobnie będzie w Strefie. Po otwarciu N 1♠, S zalicytuje 1BA, a N, bez specjalnych ustaleń typu Gazzilli, zalicytuje 3♥ – forsujące do dogranej, 5+♠ i 4+♥. S powinien zalicytować 3♠, kartę ma ukierunkowaną po takim początku do gry w kolor, a N pokaże swoje 5-5, powtarzając kiery. S może spasować, a może przenieść na 4♠ (chociaż otwierający raczej nie ma 6 pików – mógłby wtedy zalicytować 4♠ po 3♠, a 6 kierów może mieć; przy 5-5 kiery też wyglądają lepiej od pików):