Rozdanie 22.

Rozdanie 22 Rozd. E, po partii: EW	♠ A 9 7 2 ♥ 9 4 ♦ K 10 6 5 3 ♣ 5 4
♠ 8 4 ♥ 10 8 6 5 ♦ A J 7 2 ♣ 9 8 3		♠ K Q ♥ A K Q 7 3 2 ♦ 8 ♣ A K J 7
	♠ J 10 6 5 3 ♥ J ♦ Q 9 4 ♣ Q 10 6 2

W tym rozdaniu karta E na pewno kwalifikuje się do forsingu do dogranej. Grający Wspólnym Językiem otworzą 1♣, S spasuje (mimo korzystnych założeń, nie widać sensownej interwencji), W zalicytuje negatywne 1♦, N spasuje, a E zalicytuje sztuczny forsing do dogranej 2♦ (będą pewnie też tacy, którzy w tej sytuacji uproszczą sobie życie, licytując „to, co uważam, że wygram” – 4♥). S spasuje, W zalicytuje 2♠ (4-6 PC, układ w miarę zrównoważony – transfer na bez atu). E ujawni swój kolor – 3♥, a W będzie mógł cue bidem 4♦ pokazać fit kierowy i maksimum w ramach negatu. N pewnie skontruje, i jeżeli E spasuje, W będzie mógł rekontrą wskazać, że w karach ma asa. Czy E może pójść dalej? Wydaje się, że tak, gdyż as karo i dubel trefl przy czterech kierach dają dobrego szlemika. Po cue bidzie 4♠ W zalicytuje negatywne 5♥ i na tym licytacja powinna zgasnąć (W nie powinien mieć ani damy trefl, ani dubla, gdyż z tego typu wartością mógłby zalicytować 5♣ po 4♠ – poprzedni cue bid 4♦ wykluczył zatrzymanie II klasy w treflach).

2♦ – sztuczny forsing do dogranej;

2♠ – góra negatu, układ mniej więcej zrównoważony (2♥ by było wtórnym negatem, a 3 w kolor naturalne);

4♦ - cue bid uzgadniający kiery;

rktr. – zatrzymanie pierwszej klasy w karach.

Tam, gdzie E otworzy Acolem 2♣, po negacie 2♦ i wskazaniu kierów przez E, W zalicytuje zachęcające 3♥, po czym E pewnie da cue bid 3♠, W 4♦, E pewnie zdecyduje się jeszcze na cue bid 5♣ i licytacja zgaśnie pewnie w 5♥:

2♦ – negat, brak 3 kontroli (A=2, K=1);

3♥ – zachęcające w ramach negatu uzgodnienie koloru.