Analizy przygotował:

Marek Wójcicki

Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ A K 10 8 ♥ K 5 3 ♦ 8 7 4 ♣ K 8 5
♠ Q 7 ♥ A 8 7 ♦ K J 6 5 ♣ J 9 7 2		♠ 9 6 3 2 ♥ J 9 ♦ 10 9 2 ♣ Q 6 4 3
	♠ J 5 4 ♥ Q 10 6 4 2 ♦ A Q 3 ♣ A 10

W tym rozdaniu na większości stołów pary NS będą grały końcówkę kierową. N otworzy 1♣, po pasie gracza E S zalicytuje 1♥, W spasuje a N zgłosi piki. Teraz S, za pomocą konwencji „Magister” lub „podwójny magister” sprawdzi fit kierowy i zalicytuje końcówkę w kiery, np.:

2♦ – „podwójny magister” – dowolny forsing do dogranej;

2♥ – trójka kierów.

Znana jest też modyfikacja konwencji „podwójny magister”, w myśl której S może sprzedać układ 5332, pozostawiając otwierającemu wybór pomiędzy końcówką w bez atu, a w kiery:

2♣ – słaba karta w układzie 4♥ i 5+ w młodszym, lub dowolny inwit do końcówki lub układ 5332 z pięcioma kierami z siłą na końcówkę;

2♦ – automatyczne;

3BA – propozycja kontraktu, układ 5332 z piątką kierów, siła na końcówkę.

N ma do podjęcia decyzję, znajdą się pewnie tacy, co ze względu na trzy blotki karo wybiorą kontrakt kierowy, i pewnie tacy, co ze względu na układ 4333 zdecydują, że łatwiej będzie wziąć 9 lew w bez atu, niż 10 w kiery.

Na końcówkę kierową W ma trudny wist, najprawdopodobniej wyjdzie w trefle, po czym naturalną rozgrywką jest wzięcie w ręce i zagranie kiera do króla, a po wzięciu lewy kontynuacja kierem. Gdy ukaże się walet, to w połączeniu z drugą damą pik pod impasem rozgrywający ma już 10 lew z góry.

Na 3BA z karty W na pewno część obrońców wyjdzie w karo, co daje jedenastą lewę.