Rozdanie 21.

Rozdanie 21 Rozd. N, po partii: NS	♠ A 9 7 4 ♥ 5 ♦ K J 7 3 2 ♣ A 8 5
♠ ♥ K Q 9 8 7 6 3 ♦ A Q 10 4 ♣ J 2		♠ Q 10 8 5 3 ♥ A 10 2 ♦ 9 8 5 ♣ Q 4
	♠ K J 6 2 ♥ J 4 ♦ 6 ♣ K 10 9 7 6 3

 Interesujące rozdanie, w którym największy wpływ na jego wynik będzie miał zawodnik E. Od niego bowiem będzie zależało to, czy parze NS uda się uzgodnić kolor pikowy. Jeśli po otwarciu e-N-a 1♦ gracz E zdecyduje sią na wejście do licytacji 1♠, przeciwnicy już w ten kolor nie zagrają, a mimo podziału atutów 5-0 para NS, grając w ten kolor, bierze bez większych problemów dziewięć lew.

 Decyzja o tym, czy po otwarciu 1♦ pasować, czy wchodzić do licytacji zależy od stylu gry pary. Ja jestem zwolennikiem słabszych wejść w założeniach korzystnych, pod warunkiem, że kolor tego wejścia jest w miarę przyzwoity, więc w tym rozdaniu zalicytowałbym pewnie 1♠. Oczywiście grając w ten sposób partnerzy muszą posiadać w swoim systemie mechanizmy pozwalające już na wysokości dwóch uzyskać informację o sile takiego wejścia. Najprostszą, ale bardzo skuteczną metodą jest stosowanie pytającej odzywki 2♣, czyli czegoś w rodzaju konwencji Drury.

 Popatrzmy jeszcze na to, co może się zdarzyć po każdej z możliwych decyzji gracza E.

1. E mówi PAS.

1. S informuje partnera o bardzo długim kolorze treflowym (skład 6-4/7-4), a więc sile nie przekraczającej 10 PC. Gdyby bowiem miał więcej punktów, to odpowiedziałby na 1♦ partnera forsującym do dogranej 2♣. Odzywka 4♣ nie jest więc zapowiedzią forsującą.

 S przegrywa zapowiedziany kontrakt bez jednej i EW zapisują 50 po swojej stronie.

1. E wchodzi 1♠.

 Dziesięć lub, bez przebitki pikowej, jedenaście lew. 130/150 dla NS.

 Bez jednej i 50, a jeśli NS to skontrują 100 dla pary NS.

 W tak dynamicznych i niejednoznacznych rozdaniach nie sposób przewidzieć, co naprawdę wydarzy się przy stole. Opowie nam o tym dopiero protokół rozdania, w którym z pewnością zobaczymy wiele różnych zapisów.