Rozdanie 6.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ A 4 3 ♥ 7 5 4 ♦ A K Q 10 6 ♣ Q 8
♠ 9 7 5 ♥ A Q ♦ 9 8 7 ♣ K 5 4 3 2		♠ 2 ♥ K 6 3 2 ♦ 5 4 3 2 ♣ A J 9 6
	♠ K Q J 10 8 6 ♥ J 10 9 8 ♦ J ♣ 10 7

Para NS, grając w piki, może wziąć jedynie osiem lew. Przy bardzo wielu stołach zrealizowany zostanie jednak kontrakt 4♠. I to z nadróbką. Popatrzmy na trzy możliwe w tym rozdaniu sekwencje licytacyjne:

1.

1. Słabe dwa na pikach.

2.

1. Multi – słabe na sześciokarcie starszym, plus, ewentualnie, jakieś silne warianty.
2. Inwit do końcówki z fitami w kolorach starszych.

3.

1. Transfer na piki. Pokazywanie kierów raczej nie ma sensu.

Czy, po każdej z przedstawionych powyżej licytacji, można winić wistujących (E lub W) za to, że wyszli oni pasywnie w karo? Myślę, że jedynie po sekwencji nr 2 gracz W powinien wziąć pod uwagę to, że partner nie skontrował sztucznej odzywki e-N-a 3♦. Skoro kontry nie dał, to w karach nie ma zbyt wiele. Rozumowanie powyższe to jednak tylko drobna przesłanka, a nie informacja o charakterze nakazowym.

W związku z tym nie gańmy partnerów za to, że przeciwko granemu przez parę NS kontraktowi pikowemu, nie zawistowali spod króla. Zawodnik W spod treflowego, a E kierowego. Jeśli jednak tak wyszli, to powinniśmy ich za to natychmiast bardzo pochwalić.