Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

KMP 9/2019 - analiza rozdań

Spis treści
KMP 9/2019 - analiza rozdań
Rozdanie 2.
Rozdanie 3.
Rozdanie 4.
Rozdanie 5.
Rozdanie 6.
Rozdanie 7.
Rozdanie 8.
Rozdanie 9.
Rozdanie 10.
Rozdanie 11.
Rozdanie 12.
Rozdanie 13.
Rozdanie 14.
Rozdanie 15.
Rozdanie 16.
Rozdanie 17.
Rozdanie 18.
Rozdanie 19.
Rozdanie 20.
Rozdanie 21.
Rozdanie 22.
Rozdanie 23.
Rozdanie 24.
Rozdanie 25.
Rozdanie 26.
Rozdanie 27.
Rozdanie 28.
Rozdanie 29.
Rozdanie 30.
Rozdanie 31.
Rozdanie 32.
Rozdanie 33.

Rozdanie 5.

Rozdanie 5
Rozd. N,
po partii: NS
A K 8 5 3
A 10 4 3
J 8 3
7
 
J 9
9 6 5
A 10 7 5 4
Q J 6
rozd. 5 Q 10 6 2
7 2
Q
A 10 8 4 3 2
  7 4
K Q J 8
K 9 6 2
K 9 5
 

Po standardowej wymianie informacji (1 - 2 - 2 - 4) zawodnik N stanie się rozgrywającym końcówkę kierową.

E zawistuje singlową damą karo. Król, as i odwrót karowy. E przebije i w następnej lewie powinien wyjść w kiera. To najlepsza obrona, po której N, by wziąć dziesięć lew, musi się jeszcze chwilę pomęczyć. Przedwczesne ściągnięcie asa trefl daje rozgrywającemu komfort komunikacyjny i bardzo ułatwia zrealizowanie końcówki.

Wprawdzie po odejściu w atu N powinien wiedzieć, że posiadaczem asa trefl jest zawodnik E. Przecież, gdyby miał go W, obrońcy wzięliby jeszcze jedną przebitkę karową. Dlatego rozgrywający powinien sam zagrać w trefla, jeszcze przed uruchomieniem procesu przebijania pików w dziadku.

Ponieważ, jak widzimy, rozgrywka końcówki kierowej nie jest zupełnie prosta, w protokole zobaczymy zapisy na obie linie – 100 dla EW i 620 dla NS. Tych drugich powinno być jednak znacznie więcej.