Rozdanie 29.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ J 10 9 3 2 ♥ K Q 2 ♦ A 6 ♣ Q 10 7
♠ 8 4 ♥ 8 7 5 ♦ Q J 9 5 3 2 ♣ A 6		♠ 7 5 ♥ A J 6 4 3 ♦ 4 ♣ J 9 8 4 2
	♠ A K Q 6 ♥ 10 9 ♦ K 10 8 7 ♣ K 5 3

Wszystkie pary NS wylicytują tu końcówkę pikową, a różnice w zapisie wynikną jedynie z ilości lew, którą weźmie rozgrywający.

Kolorem kluczowym są w tym rozdaniu trefle. Sztampowe zagranie blotką do króla, a potem zaimpasowanie waleta prowadzi do oddania dwóch lew i zapisu 620 dla NS. Jednak wnikliwa analiza może naprowadzić zawodnika N na trop zagrania dającego lew jedenaście. Popatrzmy:

Kontrakt 4♠ rozgrywa N, a E wistuje singlową blotką karo. Małe z dziadka, dziewiątka od W i as e-N-a. Potem dwa razy atu. Kolejny ruch rozgrywającego to blotka kier do króla. Zawodnik W dodaje ósemkę, a E bierze lewę asem. Wielu obrońców wyjdzie teraz dziewiątką trefl i będzie po rozdaniu. Załóżmy jednak, że E, wierząc, iż partner ma w kierach 87x, odszedł optymalnie waletem kier. N bierze to damą, przebija blotkę kier w stole, a następnie zgrywa króla karo. W tym momencie wie on już o rozdaniu naprawdę sporo. Wistujący miał dubletona pik i singla karo - to pewne. Ze zrzutek przeciwników wynika ponadto, że kiery dzielą się 5-3. W związku z tym skład ręki E to 2317 lub 2515. To pierwsze jest jednak niemożliwe, bo przecież z kartą: ♠ xx  ♥ AWx  ♦ x  ♣ AW98xxx E wszedłby do licytacji, a jeśli nawet nie, to zawistowałby przeciwko czterem pikom asem trefl i szybko kontrakt ten obłożył. Ostateczna konkluzja jest więc taka, że E ma układ 2515, a w kierach AWxxx. Kolejne pytanie, które powinien zadać sobie rozgrywający brzmi: Co, po otwarciu e-N-a 1♠, zalicytowałby gracz E z ręką: ♠ xx  ♥ AWxxx  ♦ x  ♣ Axxxx? Odpowiedź jest dość prosta - zgłosiłby cue bid Michaelsa 2♠ (dwukolorówka z kierami). I pytanie ostatnie: dlaczego E tego nie zrobił? Dlatego, że nie ma asa trefl!

Po przeprowadzeniu tej dość męczącej analizy rozgrywający gra blotkę trefl do damy, bierze na nią lewę, a potem wychodzi z ręki małym treflem i ze stołu dodaje również małe. W bierze asem, a N jest naprawdę zadowolony ze swojej rozgrywki.