Rozdanie 6.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ 9 4 ♥ Q ♦ A K Q 9 6 5 3 2 ♣ J 2
♠ A K J 7 2 ♥ 10 5 4 ♦ 8 7 ♣ 9 8 6		♠ Q 10 6 3 ♥ A K J 8 6 2 ♦ J ♣ K 7
	♠ 8 5 ♥ 9 7 3 ♦ 10 4 ♣ A Q 10 5 4 3

Licytacja w tym rozdaniu może mieć różny przebieg ale kontraktem ostatecznym najczęściej będzie pięć karo z kontrą grane przez N.

Większość rozgrywających odda kiera i dwa piki, a więc przegra bez jednej za 100. Będą jednak i tacy, którzy 5♦ wygrają. Stanie się tak wtedy, gdy obrońca E, po zagraniu asa kier powtórzy kiery królem. Teraz, dzięki wychodzącemu impasowi trefl, N weźmie aż 12 lew.

Jak więc powinna przebiegać prawidłowa obrona? Do asa kier W musi bezwzględnie dołożyć dziesiątkę. Karta ta jednoznacznie wskazuje trzy karty (lub singletona) w kierach, a tym samym kieruje uwagę wistującego na kolor pikowy.

Zdarzy się również i tak, że EW przelicytują przeciwników. Teraz zapis powinna wziąć strona NS. Przeciwko kontraktowi 5♠ granemu z ręki W wist jest banalnie prosty – N wychodzi asem karo, a potem musi już zagrać w trefla i obrońcy biorą trzy pierwsze lewy.

Jeżeli kontraktem ostatecznym będzie grane przez E 5♥, sprawa nie jest już taka prosta. Pierwszy wist dziesiątką karo N przejmie damą, a od rozgrywającego spadnie walet. Karta ta jednak, zwłaszcza gdy rozgrywający jest graczem z wyższej półki, nie znaczy zupełnie nic. W związku z tym N musi trafić czy E ma w młodszych kolorach: ♦ W ♣ Kx czy też ♦ Wx ♣ K. Sytuacja będzie trudna zwłaszcza wtedy, jeśli S, po otwarciu E 1♥, skoczył w trzy trefle.

Podsumowując możemy dojść do wniosku, że ekstremalne zapisy w tym rozdaniu wygenerowane zostaną przez błędy wistujących.