Rozdanie 20.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ 9 7 2 ♥ 8 ♦ K Q J 10 8 ♣ 10 7 3 2
♠ J 6 4 ♥ A K 3 ♦ 7 6 5 4 ♣ 9 8 5		♠ K 5 ♥ J 10 9 7 4 2 ♦ A 2 ♣ Q 6 4
	♠ A Q 10 8 3 ♥ Q 6 5 ♦ 9 3 ♣ A K J

I znowu na linii NS można wygrać 4♠. Tym razem gra jest nieco łatwiejsza, tak w licytacji, jak i w rozgrywce.

(1) Lokalizacja honorów w kolorach bocznych przemawia za otwarciem 1♥, a nie 2♥.

(2) Ponieważ inwitowanie końcówki przez trefle lub kara nie ma większego sensu, S licytuje kolor przeciwnika jako „inwit ogólny”.

(3) N ma wprawdzie tylko sześć punktów ale singleton kier i znakomity kolor karowy to wartości w pełni usprawiedliwiające zalicytowanie końcówki.

Do czterech pików można dojść również metodą siłową (S ma 16 PC) czyli licytując je bezpośrednio po uzgodnieniu koloru przez partnera. Będzie to przykład „brydża praktycznego”.

Do pierwszej lewy, po wiście asem kier, E powinien dołożyć waleta pokazując tym partnerowi, że nie ma żadnych preferencji co do tego, czy W ma grać w trefle czy w kara. Polska szkoła wistu uczy bowiem, że „nie lavinthalujemy figurami”. Walet kier pośrednio informuje partnera o tym, że E ma asa karo gdyż nie próbuje on nerwowo nakazywać zagrania w trefle (w takiej sytuacji do asa kier dodałby dwójkę).

W związku z tym W powinien w lewie drugiej wyjść w atu. Jednak nawet to zagranie nie przeszkodzi w realizacji kontraktu bowiem każda sensowna koncepcja rozgrywkowa prowadzi w tym rozdaniu do wzięcia dziesięciu lew.

Niby to wszystko bardzo proste ale myślę, że za 620 NS otrzymają notę w granicach 70%.