Rozdanie 24.

Rozdanie 24 Rozd. W, po partii: -	♠ 8 4 2 ♥ 10 2 ♦ 8 7 6 5 ♣ Q 8 5 4
♠ 7 ♥ 9 8 7 3 ♦ K 9 4 2 ♣ A J 9 3		♠ 6 5 3 ♥ A K Q 5 4 ♦ A J 10 3 ♣ 6
	♠ A K Q J 10 9 ♥ J 6 ♦ Q ♣ K 10 7 2

 Piękne sfitowanie kolorów i przychylny układ kart w rękach przeciwników sprawiają, że EW z łatwością biorą w tym rozdaniu 12 lew w kiery. Nie sądzę jednak by szlemik był tu kontraktem popularnym. Na linii są zaledwie 22 Miltony, a dodatkowo, zawodnik S będzie aktywnie uczestniczył w licytacji.

  Kluczowe dla podziału punktów w tym rozdaniu decyzje odbywać się raczej będą na niższej wysokości i będą dotyczyły gry w obronie. Przy wielu stołach licytacja może przebiegać w taki oto sposób:

(1)  Inwit do końcówki kierowej.

  Pierwszy, standardowy, wist ósemką kier E weźmie damą i wyjdzie szóstką trefl. Rozgrywający doda małą kartę i losy rozdania spoczną w rękach W.

  Przede wszystkim powinien on uzmysłowić sobie teraz fakt, że partner musi grać z singletona, bowiem zagranie z jakiejkolwiek innej konfiguracji jest całkowicie pozbawione sensu. Po tej konstatacji będzie już prosto. Bijemy asem i odwracamy trójką trefl czyli najmniejszą możliwą kartą w tym kolorze. Jest to naturalny Lavinthal powrotny wskazujący wartości w niższym kolorze czyli w karach. E przebija i, jeśli uwierzy partnerowi, wychodzi małym (!) karem. Gracz W bije damę królem i daje partnerowi jeszcze jedną przebitkę treflową.

  Bez trzech, zapis 500 dla EW i prawie maks. Przy innej obronie S przegra skontrowane cztery piki zaledwie za 300 i wtedy to on będzie mógł uważać to rozdanie za bardzo udane.

  By brać dobre zapisy w brydżu trzeba logicznie myśleć i ufać partnerowi.