Rozdanie 12.

Rozdanie 12 Rozd. W, po partii: NS	♠ 9 8 4 3 ♥ 10 9 8 4 2 ♦ J ♣ Q J 6
♠ Q 6 ♥ Q J 7 ♦ A K 8 7 6 3 ♣ A 3		♠ A K J 10 7 2 ♥ K 6 5 ♦ Q 10 ♣ 8 4
	♠ 5 ♥ A 3 ♦ 9 5 4 2 ♣ K 10 9 7 5 2

 Drugi już w tym zestawie szlemik ale pierwszy, którego powinna wylicytować większosć par. Proponuję dojść do niego taką drogą:

  (1) W nie powinien wahać się ani sekundy wybierając otwarcie 1BA. Taki jest teraz brydż.

  (2) Transfer na piki.

  (3) Inwit szlemikowy z szóstką dobrych pików i, w zasadzie, bez krótkości bo E mógł przecież dać Splintera 4♣/4♦/4♥. Bez aspiracji E licytuje po prostu duży Tekas bezpośrednio po otwarciu 1BA. „Opóźnione” zgłoszenie końcówki ma więc charakter inwitu.

  Jest to pomysł Martensa i Przybory sprzed ponad trzydziestu lat, a działa nadal znakomicie. Jeśli jakaś para nie ma takiego ustalenia to powinna je teraz zapamiętać i wprowadzić do swojego systemu. Oczywiście są rozwiązania bardziej nowoczesne ale przedstawione powyżej jest najłatwiejsze do zapamiętania.

  (4)  Cue bidy.

  N może zawistować singlowym waletem karo i as kierowy obrońców „pójdzie do kina”. 1010 będzie znakomitym zapisem dla EW

  Lepiej mogą mieć jedynie łowcy maksów, którzy staną w 6BA i dostaną wist damą trefl.

  W rozgrywce tkwi jednak spory haczyk i niejeden rozgrywający przeoczy drobną ale dość istotną szansę techniczną. Jeśli bowiem rozpocznie on rozgrywkę od pików, a S utrzyma wszystkie kara, to kolor ten zostanie zablokowany i W przegra szlemika, na którego powinien wziąć 13 lew.

  Pierwszy wist damą trefl rozgrywający powinien zabić asem i zagrać blotkę karo do damy. Zabezpiecza to go przed zablokowaniem koloru w przypadku gdy u obrońców jest sinlowy walet karowy, a tak właśnie jest w tym rozdaniu. Dalej już będzie prosto i po takim początku EW zapiszą sobie zasłużonego maksa.