Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ J8 ♥ A974 ♦ AJ932 ♣ KT
♠ Q3 ♥ K652 ♦ T54 ♣ QJ87		♠ AT974 ♥ J3 ♦ Q ♣ 65432
	♠ K652 ♥ QT8 ♦ K876 ♣ A9

¹ to chyba jednak za słaba karta na popartyjne wejście 1♠

² jest to bez wątpienia najlepszy opis aktualnej ręki N

³ 12 PC, ale też znakomity fit karowy (jest zatem w tym kolorze solidny longer roboczy), nie mówiąc już o ♥10

Standardowa końcówka bezatutowa, przeciwko której obrońca E wyjdzie albo pikiem (raczej małym aniżeli ♠10, jako że S wskazał cztery karty w tym kolorze), albo treflem (co ze względu na rachityczność tego kolory wygląda na posunięcie arcypasywne i absolutnie nieperspektywiczne). Po treflowym rozgrywający sprawdzi kara i po prostu zrobi impas culbertsonowski w kierach, dwukrotnie zagrywając ten kolor z ręki e-S-a. Da mu to dwie dodatkowe wziątki w tym kolorze, a w sumie lew 10. Pika już wyrobić nie zdąży, jako że broniący będą czekali z fortami treflowymi.

Po pikowym N doda ze stołu blotkę, za W weźmie lewę ♠D i powtórzy pikiem, a jego partner zabije ♠A i zagra w ten kolor po raz trzeci. Na dziadkowego ♠K rozgrywający zrzuci z ręki kiera, następnie zaś zagra w kara i ściągnie pięć lew w tym kolorze. Następnie zaś powinien wydedukować, iż E na pewno nie ma ♥K, jako że z tą kartą oraz pięcioma jako takimi pikami na pewno wszedłby do licytacji 1♠. W dziewiątej lewie N powinien zatem wyjść z ręki kierem do ósemki albo dziesiątki w dziadku. W rzeczywistości W pobije ją ♥K i rozgrywający będzie już miał pewne 10 wziątek. Ale nawet gdyby ♥10 została zabita przez W waletem, to w następnej rundzie koloru N zaimpasowałby mu ♥K. I także zakończyłby rozgrywkę z dorobkiem 10 lew.

Odzwierciedlający ten fakt minimaksowy zapis 630 dla NS będzie też najpopularniejszym wpisem w turniejowym protokole tego rozdania.

Minimaks teoretyczny: 4BA(NS), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (E!);

♦ – 11 (NS);

♥ – 10 (NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 10 (NS).