Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 10 Rozd. E, po partii: obie	♠ 4 ♥ AKQ87 ♦ Q763 ♣ KJ4
♠ J73 ♥ 94 ♦ KJ92 ♣ T875		♠ A9862 ♥ T62 ♦ 85 ♣ 632
	♠ KQT5 ♥ J53 ♦ AT4 ♣ AQ9

¹ transfer na kiery

² naturalne, 5⁺♥–4⁺♦, przesądzenie dogranej

³ słabsze niż ewentualne 3♥ (dużo figur w krótkich kolorach partnera)

⁴ tu: trzy wartości z pięciu

albo:

¹ transfer na kiery

² naturalne, 5⁺♥–4⁺♦, przesądzenie dogranej

³ mimo fitu kierowego, ze względu na układ 4333 i solidne figury w kolorach czarnych

Otwierający ma pięć honorów i co najmniej podwójne zatrzymania w kolorach czarnych, powinien więc ukryć trzykartowy fit kierowy (w układzie 4333) i postawić na 3BA. Często bowiem, zwłaszcza gdy partner jest silny, tak w kiery, jak i bez atu będzie do wzięcia taka sama liczba lew. Po prostu aktualna kartaS aż krzyczy o grę w bez atu i otwierający powinien to usłyszeć. Ukrycie fitu kierowego nie powinno też doprowadzić do niczego złego, nawet wtedy, gdy partner ma duży układ na kolorach czerwonych.

Istotnie, jest tu 11 wziątek w oba wspomniane miana. Przeciwko 3BA(N) E zaatakuje blotką pikową, więc rozgrywający utrzyma się królem na stole, ściągnie pięć kierów, a potem (wcześniej czy później) zagra karo do damy w ręce. To już wystarczy, aby zadeklarować 11 wziątek.

W protokole rozdania można spodziewać się więc dużej przewagi minimaksowych 660 dla NS nad kierowymi tylko 650 punktami dla tej strony.

Minimaks teoretyczny: 5BA(NS), 11 lew; 660dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11(S!);

♦ – 10 (NS);

♥ – 11 (NS);

♠ – 9 (NS);

BA – 11 (NS).