Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ J 9 ♥ Q 10 9 8 ♦ A 9 7 3 2 ♣ 5 3
♠ A 6 4 ♥ A K J 7 4 ♦ 10 8 ♣ A 10 8		♠ K 8 7 5 2 ♥ 3 ♦ K J 4 ♣ Q J 9 7
	♠ Q 10 3 ♥ 6 5 2 ♦ Q 6 5 ♣ K 6 4 2

 Myślę, że nikt już nie ma wątpliwości, że z kartą W należy rozpocząć licytację odzywką 1BA, a nie 1♥. Zauważmy, że po otwarciu 1♥ i odpowiedzi 1♠ gracz W nie ma żadnego rebidu, który mógłby go usatysfakcjonować. Natomiast po 1BA dalsza licytacje będzie prosta, łatwa i przyjemna:

(1)  Wskazanie koloru pikowego.

(2)  Naturalny forsing do końcówki.

(3)  Dobra karta z fitem pikowym.

 Wistuje N i nie ma on łatwego zadania. Wyjścia w karo i pika odpadają z przyczyn oczywistych. Gdyby E nie zalicytował trefli wist w ten kolor byłby w miarę atrakcyjny. Teraz jednak może on bardzo pomóc rozgrywającemu. Po przeprowadzeniu takiego rozumowania wielu graczy zdecyduje się na atak dziesiątką kier.

 Nie będzie to trafny wybór, gdyż teraz droga do wzięcia jedenastu lew jest już dość prosta, natomiast po innym wiście rozgrywający będzie musiał trafnie zdiagnozować lokalizację honorów w karach i zagrać blotkę z ręki do króla w dziadku.

 W protokole rozdania zobaczymy więc głównie zapisy 620 i 650 dla WE, a różnica punktowa między tymi notami wynosić może blisko pół maksa.