Rozdanie 12.

Rozdanie 12 Rozd. W, po partii: NS	♠ K Q 7 ♥ 9 4 ♦ 6 4 3 2 ♣ 9 8 4 2
♠ 8 6 5 ♥ Q 8 7 ♦ Q 9 ♣ A Q J 7 3		♠ A 10 4 3 ♥ A 10 6 2 ♦ K 10 7 5 ♣ 5
	♠ J 9 2 ♥ K J 5 3 ♦ A J 8 ♣ K 10 6

 Bez względu na to, czy W otworzy licytację odzywką 1♣, czy też spasuje, para WE zatrzyma się w częściówce bezatutowej, na którą po trafnej rozgrywce powinna wziąć dziewięć lew. „Firmówki” na 22 PC bez koloru roboczego i do tego nieoczywiste w rozgrywce nie są jednak kontraktami godnymi polecenia. Jeśli WE grają „Podwójnym Magistrem” (Two-way Checkback) to będą licytowali tak:

(1)  Z uwagi na znakomity kolor treflowy karta warta otwarcia.

(2)  Transfer na 2♦ – słabe z karami lub dowolny inwit.

(3) Odzywka wymuszona

(4)  Zaproszenie do trzech bez atu.

 By skompletować dziewięć lew rozgrywający będzie musiał wykonać kilka dobrych ruchów, więc zapis +150 da parze WE wynik wyraźnie przekraczający średnią.

 Szansę na maksa dostaną ci, którzy z ręką W powiedzą PAS, a potem jeszcze na współpracę pójdzie gracz S decydując się na wejście do licytacji.

(1)  PAS w tej pozycji nie znaczy nic.

(2)  Na razie nie kontrują, więc pasuję.

Jedynym, czym może usprawiedliwiać swoją kontrę zawodnik S jest to, że w każdym rozdaniu turnieju trzeba walczyć. Nie przeczę, że taka strategia ma całe mnóstwo plusów, ale wszystko ma swoje granice. Zaledwie 13 PC z pokaźną kolekcją waletów, skład 3433 i do tego niekorzystne założenia – to dość poważne argumenty przemawiające przeciwko jakiejkolwiek interwencji z ręką S. Jeśli jednak ona nastąpi, to NS słono za to zapłacą, gdyż dowolny kontrakt, w którym się zatrzymają grany będzie z kontrą i zakończy się wpadką co najmniej bez dwóch za 500.