Rozdanie 26.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ Q 9 8 ♥ Q 6 3 ♦ K 7 5 2 ♣ K 10 9
♠ A 3 ♥ A 7 5 ♦ Q J 10 6 3 ♣ A J 5		♠ K 10 7 5 2 ♥ K J 10 2 ♦ 4 ♣ Q 8 2
	♠ J 6 4 ♥ 9 8 4 ♦ A 9 8 ♣ 7 6 4 3

 Po dwóch pasach gracz W rozpocznie licytację odzywką 1BA, a jego partner powinien uruchomić konwencję przesądzającą dograną. Może to być Smoleń lub pytanie o starsze trójki 3♦.

(1)  Konwencja Smoleń – licytowana czwórka i pięciokartowy drugi kolor starszy.

 Może być jeszcze tak:

(1)  Pytanie o starsze trójki.

(2)  Mam trzy kiery, a ile pików to jeszcze nie wiadomo.

(3)  Pięć pików i cztery kiery.

 Z moich obserwacji wynika, że w Polsce znacznie więcej par stosuje Smolenia. Moim zdaniem to błąd, gdyż pytanie 3♦ ma znacznie więcej zalet. Po pierwsze „zabiera” nam tylko jedną odzywkę na wysokości trzech, więc skoki w 3♥ i 3♠ możemy przeznaczyć na przykład na wskazanie trójkolorówki z licytowanym singletonem, co bardzo często doprowadzi nas do najlepszego kontraktu. Po drugie pozwala w sposób bardziej ekonomiczny przejść do strefy szlemowej. Porównajmy te sekwencje:

(1)   Smoleń – pięć kierów i cztery piki.

(2)  Trójka kierów, brak poważnej nadwyżki.

(1)  Pytanie o starsze trójki.

(2)  Trzy kiery.

(3)  Cue bid na kierach, można umówić się, że jest to krótkość.

 Trzecią przewagą odzywki 3♦, jest to, że pozwala ona zatrzymać się w kontrakcie 3BA w przypadku gdy otwierający ma dubletony w kolorach starszych (2245, 2254, 2263, 2236), a takie rzeczy przecież się zdarzają.

 A w naszym rozdaniu kontrakt 3BA zostanie zapewne zrealizowany z jedną nadróbką. Gracz N zawistuje blotką karo, jego partner weźmie tę lewę asem i bez względu na jego zagranie w drugiej lewie rozgrywający powinien skompletować dziesięć lew.