Rozdanie 3.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ A 9 5 3 ♥ 9 2 ♦ J 4 ♣ K J 10 9 8
♠ 8 2 ♥ 5 4 ♦ K Q 10 9 3 2 ♣ Q 5 4		♠ K Q J 7 ♥ A J 10 6 ♦ 7 6 ♣ A 7 3
	♠ 10 6 4 ♥ K Q 8 7 3 ♦ A 8 5 ♣ 6 2

Tutaj, po pasie S, gracze W raczej będą pasować – ich karta nadawałaby się pewnie na otwarcie 3♦ przed partią, ale na pewno nie w niekorzystnych. Z okazji może skorzystać N, zwłaszcza tam, gdzie ma do dyspozycji 2♣ Precision. Po 2♣ Precision, E da kontrę, S może zalicytować 2♥, ewentualnie rekontrę, aby wskazać maksimum pasa. Teraz W wejdzie 3♦, które powinno zakończyć licytację – E ma co prawda znaczne nadwyżki, ale dwie blotki karo powinny skłaniać do pesymistycznego podejścia do rozdania..

N wyjdzie w kiery i rozgrywający z uwagi na pozycję treflową powinien bić asem i grać od razu figurę pik. N weźmie asem i zagra ponownie w kiery, a S powinien wziąć figurą kier i podegrać trefla. W weźmie w stole asem, zagra w piki, wyrzucając jednego trefla i podegra karo, a po wzięciu w ręce na figurę, aby wygrać kontrakt musi trafić – jednak z licytacji wygląda, że N miał układ 4225 i można zagrać ponownie figurą z ręki.

Tam, gdzie N spasuje na III ręce, E otworzy 1BA, W da transfer na kara i po słabym przyjęciu powinien pasować – brak asa karo w ręce partnera czyni końcówkę w bez atu mało prawdopodobną.

2BA – 6+♦;

3♦ – słabe przyjęcie, albo słaby fit karowy, albo nieciekawa karta z lepszym fitem.

Plusem tej sekwencji jest, że S może zaatakować z mariasza kier, co utrudnia obronie zorganizowanie lewy treflowej.

Podobnie będzie u tych par, u których po otwarciu 1BA skok w 3♦ oznacza kolor z dwoma starszymi figurami i nic specjalnego z boku – tutaj także E nie ma nic do dodania.