Rozdanie 16.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ Q ♥ Q J 6 3 ♦ 7 5 2 ♣ 10 8 5 3 2
♠ 9 2 ♥ K 8 5 4 ♦ 10 9 6 4 3 ♣ Q 9		♠ J 8 7 6 5 3 ♥ 10 ♦ J 8 ♣ A 7 6 4
	♠ A K 10 4 ♥ A 9 7 2 ♦ A K Q ♣ K J

W tym rozdaniu najczęściej gracze S będą otwierać na ostatniej ręce 1♣ (w Strefie pewnie 2♣ Acol), po pasie W N zalicytuje negat 1♦, E pewnie znów spasuje, S zalicytuje 2♦ sztuczny forsing do dogranej i NS powinni znaleźć kiery i zagrać końcówkę w ten kolor:

2♦ – sztuczny forsing do dogranej;

2♠ – 4-6 PC, układ w miarę zrównoważony – w tej pozycji 5431 z singlową figurą na pewno należy traktować jako zrównoważony;

3♣ – Stayman (optymalnie jest tutaj stosować tzw. Puppett Stayman, umożliwiający wykrycie starszej piątki w ręce S).

W zaatakuje pewnie w piki i po wzięciu w stole rozgrywający zagra na impas damą kier, po czym nadróbka będzie zależała od trafienia trefla.

Tam, gdzie E wejdzie po 1♦ N 1♠, S powinien dać kontrę (2BA oznaczałoby siłę 21-22 PC), teraz N może skoczyć w 3♥, wskazując górę negatu z 4 kierami (chociaż z singlową damą pik pewnie i 2♥ wystarczy), w każdym razie NS powinni sobie poradzić z dojściem do końcówki:

4♥ – już pięć blotek kier i nic więcej daje sensowną końcówkę, zwłaszcza po wejściu E 1♠.

Tam, gdzie E otworzy na III ręce 2♦ multi mimo niekorzystnych założeń, licytacja pewnie zakończy się w 3BA:

2BA – Lebensohl, zwykle słaba (do 7 PC) karta z dowolnym kolorem;

3BA – nie widać sensownej alternatywy.