Rozdanie 9.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ 9 3 ♥ 9 8 6 ♦ J 9 7 6 4 ♣ K 3 2
♠ Q J 8 4 ♥ A 4 ♦ A 5 2 ♣ A Q J 10		♠ A 10 6 5 2 ♥ K Q J 7 5 ♦ 10 3 ♣ 4
	♠ K 7 ♥ 10 3 2 ♦ K Q 8 ♣ 9 8 7 6 5

W tym rozdaniu gracze N będą pasować i znów pewnie większość z kartą E, mimo 10 PC, wybierze otwarcie na wysokości jednego, a nie podlimitową dwukolorówkę. S spasuje, a W odpowie pewnie 2♣ i na wysokości 3♥ dowie się o układzie ręki partnera 5-5, a potem o singlu trefl. Teraz pewnie informacja o tylko jednej wartości pozwoli zagrać szlemika:

2♣ – forsujące do dogranej, naturalne lub układ zrównoważony;

2♠ – zachęcające uzgodnienie koloru;

3♥ – układ 5-5;

3♠ – wyczekujące;

4♣ – krótkość trefl;

4♦, 4♥ – cue bidy;

4BA – pytanie o wartości; pesymista pewnie będzie kontynuował cue bidem 5♣ i po 5♠ partnera spasuje, wierząc, że z kartą ♠AKxxx ♥Kxxxx ♦xx ♣x partner zalicytowałby szlemika.

Po narzucającym się ataku z mariasza karo rozgrywający musi trafić położenie króla trefl.

Po otwarciu 2♥ (słaba dwukolorówka, kiery i drugi kolor) W w zasadzie może zrezygnować ze szlemika - aby był on dobry potrzebny jest układ 6-5 w ręce partnera, albo karta typu 3 króle. Jak wyglądają perspektywy szlemika po takim na przykład początku:

3♥ – oba kolory starsze;

3♠ – szlemikowe uzgodnienie pików;

4♣ – krótkość.

Do dobrego  szlemika potrzeba u partnera układu 6-5 lub trzech króli, często jednak zastaniemy kartę, z którą już na 5♠ trzeba będzie coś trafić, np. ♠ Axxxx ♥ DWxxx ♦ xx ♣ x i dlatego wygląda, że trzeba hamować w końcówce.