Rozdanie 28.

Rozdanie 28 Rozd. W, po partii: NS	♠ K 10 8 7 5 2 ♥ 10 5 3 ♦ 5 2 ♣ A 7
♠ A J ♥ A K 7 ♦ A K 9 8 3 ♣ 10 8 3		♠ Q 6 4 3 ♥ 4 ♦ 10 7 4 ♣ Q J 9 6 5
	♠ 9 ♥ Q J 9 8 6 2 ♦ Q J 6 ♣ K 4 2

 Co ma zalicytować gracz N po otwarciu licytacji przez przeciwnika odzywką 1♣? Czy w tych założeniach w ogóle powinien wchodzić do licytacji, a jeśli tak, to na jakiej wysokości ma zgłosić swoje piki? Ponieważ PAS wydaje się być przesadnie asekurancki, do wyboru pozostają 1♠ i 2♠. Gdybym w tym turnieju zajmował pozycję N, to moim wyborem byłoby z pewnością 1♠, gdyż skoczyć w dwa piki z takim kolorem i w takim składzie, zwyczajnie bym się bał.

 Praktyka potwierdziłaby zresztą ten wybór, gdyż dalej licytacja potoczyłaby się tak:

1. Naturalne, nieforsujące. Z mocniejszą kartą S musi przejść przez „uogólnione Drury”, czyli zalicytować 2♣.

 Po wiście kierowym i dalszej sensownej obronie rozgrywający może wziąć na bez atu tylko siedem lew. Zapis więc weźmie para NS.

 Popatrzmy teraz na to, co może zdarzyć się po blokującym wejściu dwa pik:

 N zawistuje blotką pik, W weźmie lewę waletem i wyjdzie blotką trefl. Uważnie przyglądając się układowi kart widzimy, że po tym zagraniu obrońcy są bezradni. Ponieważ pozycja jest niezwykle ciekawa, warto przeanalizować ją samodzielnie. 150 lub 400 dla EW.

 Może być jednak jeszcze gorzej:

 Obrona bierze trzy lewy kierowe (AK + przebitka), dwie karowe i dwie pikowe. Bez dwóch i 500 dla EW. Naprawdę nie warto skakać z taką kartą.

  Ci spośród graczy W, którzy wielkim zaufaniem darzą własną rozgrywkę mogą samodzielnie wywalczyć wynik zbliżony do maksa. Oni bowiem otworzą licytację silnym 2BA (20-21/22 PC) i tym sposobem osiągną końcówkę bezatutową. N wyjdzie w pika, a dalszy ciąg już znamy…