Rozdanie 11.

Rozdanie 11 Rozd. S, po partii: -	♠ A K 9 7 4 3 ♥ K J 10 8 7 6 ♦ ♣ K
♠ ♥ A 5 3 2 ♦ J 10 6 5 4 3 ♣ A 4 2		♠ J 10 8 5 ♥ Q ♦ K 2 ♣ J 10 9 6 5 3
	♠ Q 6 2 ♥ 9 4 ♦ A Q 9 8 7 ♣ Q 8 7

 Skład 6-6 przychodzi nam bardzo rzadko i z reguły zwiastuje emocje w licytacji. Tu jednak nic takiego nie powinno się wydarzyć, a podział punktów dokona się w fazie wistu i rozgrywki. Standardowa licytacja przebiegać powinna tak:

1. Otwarcie 3♦ z ręką W to brydż dla mnie niezrozumiały.
2. Konwencja Drury, czyli maksimum przepasowanej ręki z fitem pikowym.
3. Splinter.

Jeżeli W wszedł do licytacji 2♦, to E zapewne wystartuje królem karowym i stawką w grze będzie jedenasta lewa. Jeśli jednak nastąpi naturalny wist treflowy, W weźmie lewę asem i odwróci w trefla, to końcówka pikowa najprawdopodobniej zostanie przegrana. Jak bowiem wynika z diagramu rozdania tylko zagranie króla kier/kiera do króla pozwala rozgrywającemu na wzięcie dziesięciu lew.

 Będą oczywiście i takie stoły, przy których obrońcy, a konkretne E, ułatwią rozgrywającemu zadanie już na pierwszym wiście. Jeśli bowiem E wystartuje singlową damą kier, to weźmie wprawdzie upragnioną przebitkę, ale jednocześnie pozbawi się pewnej lewy pikowej. Dlatego też zawsze, gdy mamy opozycję atutową i bocznego singletona, powinniśmy się głęboko zastanowić nim w tego singla wyjdziemy.