Rozdanie 30.

Rozdanie 30 Rozd. E, po partii: -	♠ J 9 ♥ J 9 ♦ A K 10 9 7 6 3 2 ♣ Q
♠ Q 7 2 ♥ K 10 6 ♦ 8 ♣ A J 10 8 4 2		♠ A K 8 5 ♥ A 8 3 2 ♦ J 5 4 ♣ K 7
	♠ 10 6 4 3 ♥ Q 7 5 4 ♦ Q ♣ 9 6 5 3

 Bardzo wiele różnych zapisów zobaczymy w protokole tego rozdania. N będzie rozgrywał na różnej wysokości kontrakt karowy z kontrą, a para EW 3BA, końcówkę w starszy kolor lub w trefle, a niekiedy nawet (myślę, że bardzo rzadko) szlemika treflowego.

 I właśnie ten ostatni kontrakt jest teoretycznym minimaksem rozdania. Dzięki sprzyjającym układom (singlowa dama trefl i zatrzymania w kolorach starszych u S) wygrywa się go na prostym przymusie pikowo-kierowym.

 Początek licytacji przy wszystkich stołach powinien być taki sam:

1. Transfer na trefle. To chyba najbardziej popularne znaczenie tej odzywki. Niektóre pary grają tak, że 2♠, oprócz w/w znaczenia, jest także inwitem do 3BA bez starszej czwórki.

 Co ma w tej sytuacji zalicytować W? Ponieważ jest to pozycja licytacyjna występująca bardzo rzadko, większość par po prostu nie ma aż tak szczegółowych ustaleń. W takich przypadkach najlepiej jest odwołać się do zdrowego rozsądku i dać odzywkę, której podstawowym celem będzie to, by partner nas zrozumiał. W związku z tym kontra mówi o nadwyżkowej ręce bez krótkości karowej(kontrujemy, a więc mamy coś w karach), a odzywki 3♥ i 3♠ wskazują fragment w tym kolorze (W nie może mieć starszej czwórki) i jednocześnie informują o singletonie/renonsie w kolorze przeciwnika. Wtedy licytacja może wyglądać tak:

1. Dobra ręka i pełne wyłączenie w karach.
2. Gracz W do swoich dziesięciu punktów dodaje 14-16, które partner ma poza karami. Wychodzi mu około 25, a więc na szlemika trochę za mało. Przeciwnicy wezmą przecież lewę karową i jeszcze jakieś honory w pozostałych kolorach im zostaną.

 To jednak tylko teoria, bo uważny rozgrywający weźmie w tym rozdaniu dwanaście lew.

 Bardzo dobry wynik mogą osiągnąć te pary, które zalicytują bezkompromisowo 1BA – 3BA. Wprowadzi to e-N-a w poważne zakłopotanie i niekiedy „firmówka” będzie po prostu grana. Rozgrywający weźmie jedenaście lub dwanaście lew i do końca nie będzie zdawał sobie sprawy z tego, że trzeci walet karo pewnie trzyma ten kolor.

 Jeśli po 3BA gracz N zdecyduje się na interwencję 4♦, para EW zagra prawdopodobnie pięć trefli.