Rozdanie 9.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ K 8 3 2 ♥ K 8 4 ♦ K Q 9 5 ♣ J 8
♠ A Q 9 ♥ 9 6 5 3 ♦ A J 8 2 ♣ 9 6		♠ J 7 6 4 ♥ Q 10 ♦ 7 6 4 3 ♣ A Q 4
	♠ 10 5 ♥ A J 7 2 ♦ 10 ♣ K 10 7 5 3 2

 Teoria licytacji idzie cały czas naprzód i prawie cały świat uznał już, że stosowanie dwóch checkbacków (Magistrów) - 2♣ i 2♦ jest rozwiązaniem lepszym niż granie tylko jednym (2♣). Rozkład kart nr 9 z dzisiejszego turnieju pokazuje, że tak jedna, jak i druga konwencja nie może dobrze funkcjonować bez podania recepty na to jak postępować ze słabą (7-10 PC) kartą w składzie starsza czwórka i 6+ trefli. Przed takim dylematem staje w naszym rozdaniu gracz S:

 Bez względu na to, jaką konwencję stosuje para NS zawodnik S ma w tym momencie spory problem. Rebid 2♣ jest odzywką konwencyjną, a 1BA z układem 2416 nie wygląda zbyt dobrze. Antidotum na taki kłopot już wymyślono i, w przypadku stosowaniu „podwójnego Magistra”, wygląda ono tak:

 Wszystkie inwity licytujemy poprzedzając je checbackiem 2♣, a bezpośrednie 2BA jest transferem na trefle i oznacza słabą kartę z długimi treflami. Dotyczy to wszystkich poniższych sekwencji:

 1♣/♦ – 1♥ – 1♠/BA,

 1♣/♦/♥ – 1♠ – 1BA.

 Cała licytacja w naszym rozdaniu wyglądać więc będzie tak:

(1) Transfer na trefle. Bardziej ambitne pary dodają odzywce 2BA jeszcze kilka innych  znaczeń i wtedy jej przydatność staje się dużo większa.

(2) Odzywka automatyczna mówiąca o sile 12-14 PC. Oczywiście z ręka silną N licytuje inaczej.

 Po dowolnym wiście, w zależności od tego jak N rozegra trefle, wziętych zostanie 9 lub 10 lew. 110/130 dla NS. Karty w tym rozdaniu leżą jednak tak korzystnie dla rozgrywającego, że grając w bez atu bierze się dziewięć lew i wpisuje 150. Triumfują więc tu ci, którzy mają awersję do rozbudowywania swoich systemów i po 1♠ zalicytują 1BA.

 Analogiczne rozwiązanie mogą stosować również pary grające jednym checkbackiem. Wtedy trzeba jednak pamiętać o tym, że 2BA zgłoszone po odpowiedzi na pytanie 2♣ mówiącej o minimum jest odzywką nieforsującą.