Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ K 6 4 3 ♥ J 8 7 2 ♦ Q 4 ♣ K 6 3
♠ A Q 9 8 7 ♥ K 6 5 ♦ A 9 8 5 ♣ 9		♠ J 10 5 ♥ 3 ♦ K 10 6 3 2 ♣ J 8 7 4
	♠ 2 ♥ A Q 10 9 4 ♦ J 7 ♣ A Q 10 5 2

 Piki walczą z kierami. Ostatecznie, jak to zwykle bywa, wygrywają piki, a jeśli kontrakt ostateczny to 3♠ grane prze W, wszyscy powinni być umiarkowanie zadowoleni.

 W licytacji na przypomnienie zasługuje kontra-inwit.

(1) Gracz S czułby się komfortowo gdyby miał możliwość pokazania dwukolorówki, a nie tylko jednego longera i to zaledwie pięciokartowego. Są pary, które stosują ustalenie, że odzywka 2BA zgłoszona po 2♠ przeciwnika oznacza dowolną dwukolorówkę. Najczęściej jednak wejście 2BA mówi o obu kolorach młodszych i tak właśnie gra nasza para NS.

(2) Ponieważ W nie ma możliwości zainwitowania końcówki nowym kolorem, rolę inwitu przejmuje kontra. Oczywiście to, czy karta W jest dostatecznie mocna na taką akcję jest kwestią dyskusyjną, ale pozwolić przeciwnikom zagrać 3♥ po prostu nie można. Alternatywą dla kontry jest „przepychowe” 3♠.

 Tak czy siak kontraktem ostatecznym najczęściej będzie 3♠, które wygrywa się dość łatwo, a jeśli obrońcy nie skrócą rozgrywającego treflami to weźmie on nawet 10 lew.