Rozdanie 19.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ 8 7 6 5 ♥ 7 6 2 ♦ J 4 3 2 ♣ K 5
♠ K 9 ♥ A J 9 4 ♦ K 8 7 5 ♣ Q 9 7		♠ Q 10 2 ♥ K Q 10 8 5 ♦ 10 ♣ A 10 8 6
	♠ A J 4 3 ♥ 3 ♦ A Q 9 6 ♣ J 4 3 2

 S otwiera 1♦, W nie m co powiedzieć, więc pasuje, a N powinien spróbować zablokować przeciwników odzywką 3♦. To jedyna metoda na to, by EW nie doszli do bezproblemowej w rozgrywce końcówki kierowej.

 Po skaczącym podniesieniu 3♦ wielu graczy E nie zdecyduje się na wejście do licytacji na wysokości trzech. Założenia są niekorzystne, oni mają zaledwie 11 PC i tylko pięć kierów, a partner zdążył przecież już raz spasować.

 Częściówka karowa powinna zostać przegrana bez dwóch/trzech i da to parze NS wynik zbliżony do maksymalnego.

 Najczęściej jednak strona EW nie da się wyblokować i wylicytuje 4♥.

 Rozgrywający musi postępować bardzo rozważnie by uniknąć problemu związanego z rozegraniem koloru treflowego.

 Ponieważ wyjścia w czarny kolor dają natychmiast dziesięć lew załóżmy, że gra E, a pierwszy wist nastąpił w kiera. Bierzemy w ręce i gramy blotkę karo. S wskakuje asem i powtarza karo. Przebitka w ręce i pik do króla. Teraz as kier, potem król karo, a z ręki mały pik. W kolejnej lewie przebicie ostatniego kara i odejście pikiem. W ten sposób S znalazł się na wpustce. Ponieważ odejście treflowe może zakończyć się nadróbką obrońca powinien zagrać w podwójny renons. Dziesięć lew i niezły zapis dla EW.