Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ A J 4 3 2 ♥ ♦ Q J 7 6 3 2 ♣ 8 2
♠ Q 10 9 7 ♥ K Q J 9 4 ♦ ♣ J 7 5 3		♠ K 8 ♥ 8 7 5 ♦ A K 10 9 5 ♣ K 10 9
	♠ 6 5 ♥ A 10 6 3 2 ♦ 8 4 ♣ A Q 6 4

¹dwukolorówka Wilkosza

²do koloru partnera (jeśli ma on starsze, to przynajmniej NS zagrają w lepszy kolor)

³piki i młodszy

¹dwukolorówka piki i młodszy

Oczywiście w obu wypadkach na podstawie swojej karty S będzie wiedział, że partner z ogromnym prawdopodobieństwem ma piki i kara. Najczęściej licytacja wygaśnie właśnie w kontrakcie 2♠(N). E zawistuje ♦A, a w drugiej lewie wyjdzie zapewne w kiera. Rozgrywający spróbuje przebić co tylko możliwe w ręce, ale i tak będzie musiał leżeć bez jednej. Weźmie ♥A, ♣A D (zrobi w tym kolorze impas), a w ręce ♠A i trzy przebitki – dwie kierowe i treflową. Możliwe są też inne warianty gry, w każdym z nich kontrakt powinien jednak zostać przegrany bez jednej. Najczęstszym wpisem w protokole winno zatem być 100 dla WE. Obrona opłacalna, pozostawieni sami sobie gracze tej linii mogliby bowiem zrealizować 2BA, warte 120 punktów zapisowych. Gwoli pełnej ścisłości WE mogliby też wygrać 2♥.

Minimaks teoretyczny:  2BA(WE), 8 lew;  120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8(W!);

♦ – 8(NS);

♥ – 8(WE);

♠ – 7 (N!);

BA – 8(WE).