Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS	♠ 8 6 3 ♥ 5 3 ♦ K 8 6 2 ♣ J 6 3 2
♠ Q 10 7 4 2 ♥ K J ♦ Q J 5 ♣ A Q 7		♠ K J ♥ Q 9 6 4 2 ♦ 7 4 ♣ K 8 5 4
	♠ A 9 5 ♥ A 10 8 7 ♦ A 10 9 3 ♣ 10 9

albo:

¹karta bezatutowa, skoro więc otwieramy z nią 1BA, możemy tak również wejść po otwarciu 1♣

²transfer na kiery

Przeciwko bezatutowej grze W obrońca N ma dosyć atrakcyjny wist karowy i będzie to w zasadzie jedyny atak (oprócz kiera do asa i odwrotu karowego) ograniczający przeciwnika do ośmiu wziątek. Rozgrywający będzie bowiem wtedy musiał oddać ♠A, trzy kara i ♥A. Po innym, na przykład treflowym, W mógłby już skompletować lew dziewięć – nawet gdyby po dojściu na ♠A S zagrał w kara, to cztery wziątki zapewniłyby trefle – po odegraniu ♣A D dałoby się wyimpasować e-N-owi ♣W, także w oparciu o przywoływaną już dzisiaj zasadę ograniczonego wyboru (S częściej ma ♣10 9 sec – czy jakiekolwiek innego grubego dubletona – aniżeli ♣W 10 9 sec).

W protokole rozdania wystąpią przede wszystkim zapisy 120 dla WE, ale też bez wątpienia 150, 140 (dziewięć lew w piki) i – sporadycznie – zarówno 400 dla tej strony, jak i wpadkowe 50 po stronie przeciwnej (za 3BA bez jednej po wiście karowym).

Minimaks teoretyczny: 3♠(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 8 (WE);

♠ –  9 (WE);

BA – 8(WE).