Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ K7 ♥ AKQ4 ♦ Q985 ♣ A42
♠ A52 ♥ JT973 ♦ JT74 ♣ J		♠ J43 ♥ 85 ♦ 632 ♣ KT975
	♠ QT986 ♥ 62 ♦ AK ♣ Q863

¹ minimum otwarcia

² forsujące

³ fit treflowy, 5⁺♠–4⁺♣

⁴ inwit bez fitów w kolorach partnera

⁵ minimum, a zatem nieprzyjęcie zaproszenia partnera

Po precyzyjnym zlimitowaniu swoich rąk (29 PC bez koloru uzgodnionego) para NS powinna w rozdaniu tym zatrzymać się w inwitowych 4BA. Będzie to – jak sądzę – kontrakt zdecydowanie tu najpopularniejszy. Przeciwko tej grze obrońca W zaatakuje najprawdopodobniej ♥W (także E może z powodzeniem wyjść w kiera) – i będzie to jedyny wist ograniczający rozgrywającego do zawsze mu należnych jedenastu wziątek. Ten rozegra normalnie piki, tj. blotką do króla, a potem blotką do dziesiątki w ręce – na impas waleta; a może nawet zagra ze stołu ♠K, a potem pika do dziesiątki. Po zabiciu ♠A drugiej albo trzeciej rundy tego koloru W będzie jeszcze tylko musiał powtórzyć kierem (!) – aby zerwać do końca komunikację tym kolorem pomiędzy rękami NS (gdyby jednak przed zagraniem pierwszy raz w piki S przeszedł do ręki karem, to po dojściu ♠A W mógłby też wyjść w ten ostatni kolor). Inaczej znalazłby się w końcówce w prostym przymusie kierowo-karowym (komunikacja kierami), który dałby przeciwnikowi dwunastą lewę.

Najpopularniejszym wpisem w protokole tego rozdania będzie zatem 460 dla NS, od czasu do czasu pojawi się w nim też jednak 490 dla tej strony, za zrealizowanie przez nią (a ściślej mówiąc – za wypuszczenie jej przez przeciwników) nielicytowanego szlemika w bez atu.

Minimaks teoretyczny: 5BA(NS), 11 lew; 460 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 10 (NS);

♥ – 10 (NS);

♠ – 11 (NS);

BA – 11 (NS).