Rozdanie 3.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ 4 ♥ A Q J 10 9 8 7 3 ♦ 7 ♣ K 10 8
♠ A J ♥ 5 4 ♦ A K J 10 8 6 4 ♣ 7 3		♠ 10 9 8 5 3 ♥ ♦ Q 9 5 3 2 ♣ 9 6 5
	♠ K Q 7 6 2 ♥ K 6 2 ♦ ♣ A Q J 4 2

To rozdanie wygląda bardzo dynamicznie. Gracze S będą otwierać 1♠, W wejdzie na większości stołów 2♦ (chociaż będą tacy, którzy skocza w 3BA, chociaż do tej odzywki brakuje damy karo i pewnie zatrzymania w jeszcze z jednym z kolorów bocznych – kierach lub karach). Co ma zrobić N? W polskim stylu 2♥ nie forsuje, więc pozostaje albo forsujące do dogranej 3♥, albo praktyczne 4♥. E, mimo niekorzystnych założeń, nie powinien mieć oporów przed 5♦. Teraz S – tam, gdzie N skoczył tylko w 4♥, może zadowolić się przepchnięciem w 5♥, po forsingu do dogranej 3♥ może zalicytować szlemika (co więksi optymiści nawet pewnie zainwitują szlema odzywką 6♦, ale moim zdaniem na tę odzywkę trzeba by mieć asa pik – zatrzymania I klasy w pikach i treflach), natomiast tam, gdzie N dał forsing, N pewnie zalicytuje szlemika.

Przy tych stołach, gdzie N skoczy w 4♥, S może też zdecydować się na szlemika, licząc, że partner ma siedem kierów z asem i do oddania będzie tylko as pik, no i wist w trefle nie będzie raczej oddany.

5♦ – w niekorzystnych E może nie zdecydować się na tę odzywkę, licząc, że może wpędzić przeciwników w wychodzącego szlemika; po pasie E, S zalicytuje pewnie szlemika.

Tam, gdzie W skoczy w 3BA, N zalicytuje pewnie 4♥, E spasuje. S ruszy pewnie cue bidem 5♣ albo prozaicznie zalicytuje 6♥.

5♣ – co niektórzy zalicytują tak pewnie nieco z duszą na ramieniu, że partner zrozumie to jako odzywkę naturalną.