Rozdanie 14.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ 9 7 ♥ 6 ♦ A Q 9 6 3 2 ♣ K Q J 7
♠ K Q 3 ♥ K 8 7 3 2 ♦ 10 ♣ A 10 5 2		♠ J 10 8 6 5 4 2 ♥ 10 5 ♦ J 8 5 ♣ 4
	♠ A ♥ A Q J 9 4 ♦ K 7 4 ♣ 9 8 6 3

Tu pewnie większość graczy E spasuje, S otworzy 1♥, W także spasuje, a N zalicytuje 2♦ Teraz skok w 3♠ byłby proszeniem się o kłopoty i E będą raczej ponownie pasować. S powtórzy kiery, a po pasie W, N zalicytuje 3♣. Teraz S powinien zalicytować 3♦ – w takiej pozycji, 3♣ jako trzeci kolor może być tylko wskazaniem zatrzymania, N zalicytuje pewnie teraz 3♠ – wywiad bezatutowy – w końcu S może mieć nawet układ 5332, z czymś w rodzaju półtora zatrzymania w pikach, z którymi nie chciał po 3♣ zamykać odzywką 3BA, kartę, z którą 3BA może być lepsze. Po 3♠ S powinien zalicytować 5♣ (stara maksyma mówi „singlowy as trzyma tylko raz”), które w połączeniu z wcześniejszym 3♦ wskaże układ 1534. Co ma zrobić N? Kontrakt na 9 atu wygląda pewniej, więc powinien przenieść na 5♦.

Ten kontrakt jest bezproblemowy w rozgrywce, zwłaszcza po ataku w singla trefl i przebitce.

Tam, gdzie E zdecydują się na otwarcie 3♠ – wiele par gra, że przed partią jest to „pełny destrukt”, NS mogą mieć problemy.

Na tych stołach, gdzie S zdecyduje się wejść 4♥ – na pewno jest to co najmniej sensowna alternatywa dla kontry, licytacja pewnie zgaśnie. W nie powinien iść w 4♠ aby nie ułatwić życia parze NS – z jego karty wygląda, że NS mają pewnie grę w kara, a N? Czy ma znosić z 4♥ na 5♦? To jest problem co najmniej panelowy.

Ten kontrakt, po ataku w piki i skrócie kładzie się bez problemu.

Tam, gdzie S da na 3♠ nieco dyskusyjną kontrę, W powinien podnieść piki do wysokości czterech. Teraz N zalicytuje 5♦, co więksi optymiści pewnie nawet i 6♦.

Końcówka jest bezproblemowa, a szlemika można obłożyć po ataku w singla trefl.