Rozdanie 15.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ K 9 3 ♥ 8 ♦ A 9 8 6 5 2 ♣ K J 2
♠ Q 10 5 4 2 ♥ K 9 4 ♦ K 3 ♣ 10 4 3		♠ A J 8 7 ♥ A Q 10 6 5 ♦ J ♣ Q 8 5
	♠ 6 ♥ J 7 3 2 ♦ Q 10 7 4 ♣ A 9 7 6

Tutaj po dwóch pasach gracze N będą otwierać 1♦. Na linii WE skuteczny byłby styl zachodni – kontra wywoławcza z kartą E, po której WE zagraliby bez problemu w piki, w które wychodzi końcówka. W polskim stylu z ręką taką, jak karta E w tym rozdaniu wchodzi się kolorem – 1♥. S z 4-kartowym fitem karowym, widząc że przeciwnicy mają co najmniej 8 pików, powinien licytować 3♦. Jeżeli teraz W podniesie kiery (chociaż 8 PC z wątpliwej wartości królem karo i tylko 3 kierami nie koniecznie kwalifikuje się do 3♥, w końcu po wejściu w obronie a nie po otwarciu), to WE w piki już nie zagrają. 

Czy E dołoży końcówkę? Jeżeli tak, to nawet impas waleta kier nie prowadzi do wygrania.

Jeżeli W spasuje, to droga do końcówki pikowej jest otwarta. N raczej spasuje, a E może zdecydować się na kontrę, karta jest bliska modelowej. Po kontrze W ma chyba na 4♠ – kolor pięciokartowy, fit kierowy…

Ten kontrakt jest bezproblemowy w rozgrywce, wystarczy wykonać impas pikowy.

Co prawda NS są w niekorzystnych, ale pewnie znajdą się pary NS, które pójdą w 5♦ w obronie. Ten kontrakt można wygrać… Jest to ciekawy problem na cztery ręce, trzeba zacząć od zagrania atutów damą, a potem po przebiciu dwóch kierów w ręce i pików w stole ustawić gracza E w przymusie kierowo- treflowym. Zresztą taką rozgrywkę można sobie wyobrazić nawet w zakryte karty, zwłaszcza po kontrze wywoławczej gracza E i ataku waletem karo. W tych okolicznościach damę trefl można zlokalizować u E i zagrać na opisany wcześniej przymus.

Tam, gdzie E zdecydują się na kontrę na 1♦, WE powinni być w końcówce pikowej, np. po sekwencji:

Parom NS nie pomoże także natychmiastowy skok S w 3♦ zamiast mało estetycznej odzywki 1♥: