Rozdanie 21.

Rozdanie 21 Rozd. N, po partii: NS	♠ Q J 5 4 ♥ 10 8 4 3 ♦ Q 7 5 ♣ 9 5
♠ 9 8 2 ♥ A 9 7 6 2 ♦ J 3 ♣ A Q 10		♠ A K 3 ♥ J ♦ K 10 8 6 4 ♣ K 8 7 6
	♠ 10 7 6 ♥ K Q 5 ♦ A 9 2 ♣ J 4 3 2

Rozdanie, w którym tylko jeden gracz będzie miał problem w licytacji. Ale za to jaki!

Po automatycznym początku licytacji:

W nie ma dobrego rebidu, a jego opcje w tym momencie są następujące:

2♥ – Źle bo za duża siła i za słabe kiery.

2♠ - Czwarty kolor. Bez względu na stosowany system czwarty kolor zgłoszony rewersowo forsuje do dogranej, a więc mamy za mało punktów.

2BA - Znowu źle – nie trzymamy pików.

3♣ - Siła OK ale brakuje jednego trefla.

I co tu wybrać? Największą sympatię budzi u mnie poparcie partnera treflami. „Oszukujemy” przecież tylko o jedną bloteczkę treflową. Po 3♣, w zależności od temperamentu i wiary we własną rozgrywkę, E spasuje bądź zgłosi 3BA.

Na kontrakt treflowy bierze się 10 lew i teoretycznie powinien być to wynik bardzo dobry bo w bez atu idzie tylko lew osiem. To jednak tylko teoria bo popatrzmy ile dobrych ruchów muszą wykonać obrońcy by 3BA obłożyć.

Załóżmy, że rozgrywa E, a S wyszedł siódemką pik. Ósemka, walet, as i w drugiej lewie trefl do asa. Teraz walet karo. N kładzie damę (dobre zagranie nr 1.), E króla, a S bije asem. S zmienia atak na króla kier (nr 2.) bo kontynuacja pików pozwala już na wzięcie dziewięciu lew. E przepuszcza. Przepuszcza również damę kier (nr 3.) zagraną w lewie następnej. Ostatni ruch e-S-a to powrót do pików (nr 4.) i dopiero taka sekwencja wistów pozwoli obrońcom na wzięcie pięciu lew. 

Dodatkowo zauważmy, że po wzięciu lewy na asa karowego S musi trafić czy ręka E to: ♠ AK ♥ Wx ♦ K10xxx ♣ Kxxx czy taka jaką miał w rzeczywistosci. To wszystko nie jest takie proste i dlatego w protokole będą pojawiały się zapisy 400 dla EW.