Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 8 Rozd. W, po partii: -	♠ A96 ♥ QJ86 ♦ A8 ♣ Q985
♠ J7432 ♥ 95 ♦ Q954 ♣ 64		♠ KQ5 ♥ T74 ♦ JT ♣ AKT72
	♠ T8 ♥ AK32 ♦ K7632 ♣ J3

¹ zbyt słabe trefle i zrównoważony układ na ewentualne wejście 2♣

² naturalny inwit do końcówki, przede wszystkim kierowej

³ jest wprawdzie lekka nadwyżeczka, ale też aż trzy niskie honory

Po 3♦ e-S-a jego partner od razu musi podjąć ostateczną decyzje, nie ma bowiem żadnego wolnego szczebla poniżej 3♥, przy pomocy którego mógłby ogłosić warunkowe przyjęcie inwitu odpowiadającego. Wprawdzie w widne karty kierową końcówkę strony NS kładzie wyłącznie wist atutowy, ale i po innym wzięcie 10 lew będzie dosyć trudne. Powiedzmy, że W wyjdzie w trefla – jeśli następnie jego partner zagra trzy razy w ten kolor, rozgrywający zrzuci z ręki pika (optymalnie), W przebije i wyjdzie w atu. Rozgrywający będzie musiał wziąć tę lewę ♥A albo ♥K w ręce, nie wolno mu jednak będzie wyrabiać kar przebitkami. W zamian musiałby przebić w ręce dwa piki i wykorzystać dziadkową ♣D przed pełnym wyatutowaniem. Owszem, wolno byłoby ściągnąć drugi raz kiery, musiałby to jednak być król z ręki. W przedstawionym wariancie rozgrywki na 10 wziątek e-S-a złożyłoby się sześć atutów (cztery z dziadka plus dwie pikowe przebitki w ręce), dwa kara, pik i trefl. Gdyby w zamian – po wzięciu czwartej lewy ♥A w ręce – S zagrał ♦A, ♦K i przebił na stole figurą atu karo, kontrakt byłby już nie do uratowania.

Jeszcze jeden wariant – załóżmy, że po wzięciu pierwszej lewy ♣K E odwróci w ♠K. Powiedzmy, że S lewę tę by przepuścił (choć nie byłoby to konieczne), a dopiero pikową kontynuację wziął na stole asem. Teraz trzeba by – na przykład – przebić w ręce pika, ściągnąć raz atu, ale i tu koniecznie ♥A albo ♥K z ręki, i wyjść w ♣W. Gracz E zabiłby go ♣A i – gdy powtórzyłby treflem, S przebiłby w ręce ♥K i odatutował; kiedy zaś wyszedłby w atu, rozgrywający musiałby zabić tę lewę ♥K w ręce, przebić w dziadku trzecią rundę kar ♥D, zgrać dobrą ♣D, po czym przebić w ręce ♣9 trójką atu (E musiałby w tej lewie dodać trefla do koloru, a jego partner nie posiadałby już atutów). Figury karowe mogłyby zostać odegrane wcześniej, S nie mógłby jednak podjąć próby wyrobienia tego koloru przebitką w dziadku.

Słowem, nawet bez ataku w atu zwycięska rozgrywka końcówki kierowej nie jest łatwa (a może też nie jest naturalna), w protokole rozdania oprócz zapisów 170 i 620 dla WE znajdą się też – sądzę, że bardziej liczne – 140 dla tej strony oraz wpadkowe 100 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 3♠(WE) z kontrą, 8 lew albo 3BA(WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 8(NS);

♥ – 9 (NS);

♠ – 8 (WE);

BA – 8 (WE).