Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 22 Rozd. E, po partii: EW	♠ J8753 ♥ A543 ♦ KJ8 ♣ 3
♠ T92 ♥ K972 ♦ 632 ♣ J98		♠ AKQ6 ♥ T8 ♦ A754 ♣ A72
	♠ 4 ♥ QJ6 ♦ QT9 ♣ KQT654

class="siatka">

¹ wskazanie kolorów starszych

albo:

¹ śliczne 17 PC, być może zatem karta jest nieco zbyt silna na pierwszoręczne otwarcie 1BA

albo:

¹ śliczne 17 PC, być może zatem karta jest nieco zbyt silna na pierwszoręczne otwarcie 1BA

I tak, jeśli E da otwarcie 1BA, licytacja wygaśnie najprawdopodobniej w konwencyjnych 2♣ e-N-a, wskazujących kolory starsze. Jego partner bowiem – z solidnym sześciokarotem treflowym i bez specjalnych fitów w starszych – po prostu na te 2♣ spasuje. A N grę tę zrealizuje – będzie bowiem musiał oddać tylko pika, kiera karo oraz dwie wziątki treflowe. Co ważniejsze, będzie to najwyższy kontrakt, jaki w rozdaniu tym którakolwiek ze stron jest w stanie zrealizować.

Tam natomiast, gdzie gracz E lekko dowartościuje swoją rękę i da otwarcie 1♣, później będzie musiał w jakiś sposób swoją silną kartę ujawnić – i automatycznie wpadnie w tarapaty. Swoje ewentualne 2♠ będzie bowiem musiał przegrać bez dwóch, za 200. Dużo lepiej pójdzie mu z kontraktem 2BA, czy jednak z tylko 17 punktami zdecyduje się na taką zapowiedź? Tymczasem, aby grę tę na pewno położyć, gracz S musiałby przeciwko niej zawistować w blotkę treflową (!?), a tego raczej nie uczyni. Najprawdopodobniej wyjdzie ♣K albo – konweccyjnie – ♣D, aby partner odblokował się waletem bądź dal ilościówkę. A wówczas rozgrywający zabije pierwszą lewę ♣A w ręce i będzie w stanie tak rozwiązać kiery (wyjdzie z ręki ♥10 z zamiarem puszczenia jej wkoło) i ewentualnie piki, aby skompletować w starszych kolorach aż pięć lew. Do dziadka dostanie się natomiast ♣W. Na ogół weźmie wówczas dwa trefle, kiera, cztery piki (po zaimpasowaniu waleta) oraz karo. Oczywiście możliwe są też rozmaite inne rozwiązania szczegółowe, ale – postępując celnie – gracz E będzie już mógł wziąć w bez atu lew osiem (po ataku ♣K/D bądź w każdy inny kolor). W pewnych wariantach nie będzie nawet musiał impasować ♠W. Na przykład gdyby S wyszedł ♥D, wystarczy dołożyć ze stołu blotkę, a osiem lew będzie już w zasadzie zupełnie pewne…

W protokołach rozdania należy się zatem przede wszystkim spodziewać zarówno zapisów 90 dla NS, jak i 90 oraz 120 dla WE, tym bardziej że nie wszystkie duety NS włączą się do licytacji po otwarciu 1BA gracza E.

Minimaks teoretyczny: 2♣(NS), 8 lew; 90 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 6 (NS,WE!);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (N!);

BA – 7 (WE).