Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ 3 ♥ 10 4 2 ♦ K 7 6 ♣ K Q J 10 9 7
♠ 10 6 5 2 ♥ K Q 7 3 ♦ Q 9 4 ♣ 3 2		♠ A 7 4 ♥ J 8 6 ♦ A 10 8 ♣ A 8 5 4
	♠ K Q J 9 8 ♥ A 9 5 ♦ J 5 3 2 ♣ 6

Tutaj po pasie W kolej przyjdzie na gracza N. Co zrobić z tą kartą? Formalnie u większości na otwarcie 3♣ po partii potrzebny jest kolor 7-kartowy, więc mało kto się na nie zdecyduje. Ci, którzy grają 2♣ Precision w sile 10-14 PC mogą z tą kartą ze względu na koronkowe trefle tak otworzyć, ale na pewno znaczna część spasuje.

Po otwarciu 3♣ licytacja zgaśnie. Jeżeli teraz E wyjdzie normalnie, w kiery, a W będzie kontynuował ten kolor, kontrakt ten może zakończyć się wpadką bez trzech. Po „szarpnięciu” asa pik – bez jednej po kontynuacji kiera, a asa karo – bez dwóch po zagraniu dalej w kiera.

Po otwarciu 2♣ Precision licytacja też pewnie zakończy się w 3♣. E spasuje, a S zalicytuje 2♦ i spasuje po wskazaniu minimum na 6+ treflach:

Jeżeli S zalicytuje po 2♣ 2♠, to N także powtórzy trefle, a S pewnie spasuje.

Tam, gdzie N spasuje, E otworzy 1♣, S wejdzie 1♠, W da kontrę, wskazując 4 kiery (po pasie jest to dokładnie czwórka, z piątką W zalicytowałby 2♥), a N zalicytuje 2♣ (chociaż są takie pary, u których i po kontrze jest to Drury). E spasuje - kontra-fit w sytuacji, gdy wiadomo, że partner ma tylko cztery kier nie ma sensu i licytacja pewnie na tym się zakończy.

2♣ – „im dłuższy, tym słabszy” – taka licytacja powinna wskazywać kolor 6+, jeżeli piątkę to bardzo dobrą.

E nie ma powodu wychodzić w cokolwiek innego, niż w kiery i po optymalnej kontynuacji kontrakt powinien być obłożony bez dwóch.