Rozdanie 2.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ K Q 2 ♥ J 10 7 5 2 ♦ 9 5 3 ♣ J 2
♠ A 9 5 4 3 ♥ 8 ♦ K 8 4 ♣ K 8 6 5		♠ 10 6 ♥ K 9 4 ♦ Q 7 6 2 ♣ Q 9 7 3
	♠ J 8 7 ♥ A Q 6 3 ♦ A J 10 ♣ A 10 4

W tym rozdaniu po pasie E, gracze S będą otwierać 1BA. Teraz pewnie znaczna część, być może większość, graczy W wejdzie 2♠ (układ tylko 5-4, kolory takie sobie, ale założenia korzystne, no i gramy na maksy). Tam, gdzie W spasuje, N da transfer na kiery, S przyjmie (gdyby nie układ 4333 karta kwalifikowałaby się na jakiś „superakcept”,  np. 2♠ lub 3♣ – góra z 4-kartowym fitem, bądź 3♥ u tych, którzy grają tradycyjnie, z tą kartą co tutaj można ewentualnie rozważać 2BA – góra i fit 3-kartowy z dwoma starszymi honorami), licytując 2♥; jeżeli W i teraz spasuje, to licytacja na tym wygaśnie. 

Tam, gdzie S jednak wskaże „górę z 4-kartowym fitem”, N może zdecydować się na końcówkę:

3♣ – góra z 4-kartowym fitem, nic nie mówi o treflach;

3♦ – powtórny transfer.

Dzięki wychodzącemu impasowi kier i podzielonych figurach karowych ten kontrakt wygrywa się bez problemu, zresztą dzięki eliminacji, po ataku as pik, pik można doprowadzić do końcówki wpustkowej, dającej 100% pewności wygrania kontraktu.

Tam, gdzie W wejdzie 2♠ – „piki i młodszy” N stanie przed problemem… Cienka piątka kierów nie daje pewności, że gra w ten kolor na wysokości trzech będzie bezpieczna, pas na maksy z 7 PC i kolorem 5-kartowym to zwykle droga do przegrania rozdania. Wydaje się, że kompromisowym rozdaniem jest kontra negatywna – jeżeli partner zalicytuje 2BA lub 3♥, jesteśmy w domu, a jeżeli 3 w młodszy – będziemy ratować się 3♥. Tutaj N stanie pewnie przed problemem, czy dopychać końcówkę:

2♠ – piki i kolor młodszy;

2BA – „pokaż młodszy”.

Wydaje się jednak, że niewielka siła i kiepskie, grożące przebitką, wartości pikowe powinny skłaniać do umiaru i pasa na 3♥.