Rozdanie 29.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ A K 10 9 7 6 3 ♥ A 8 ♦ 8 7 2 ♣ 4
♠ J 8 5 ♥ K J 9 4 ♦ 10 4 ♣ K 6 5 3		♠ Q 4 2 ♥ Q 6 ♦ A K Q ♣ Q J 9 8 2
	♠ ♥ 10 7 5 3 2 ♦ J 9 6 5 3 ♣ A 10 7

W tym rozdaniu para NS pozostawiona sama sobie miałaby szanse (o ile S nie spasowałby po otwarciu partnera 1♠) przelicytować kartę aż do 4♠. A tutaj? Po otwarciu e-N-a 1♠, E pewnie wejdzie 1BA, S spasuje, a W pewnie zainwituje końcówkę, sprawdzając po drodze czwórkę kierów w ręce partnera.

8 PC w układzie zrównoważonym po otwarciu 1BA to raczej nie jest karta na inwit, ale po wejściu w obronie sytuacja jest nieco inna. Po pierwsze, wejście w obronie na 15 PC to rzadkość, częściej zdarza się, zwłaszcza po partii, z 18 PC, niż z 15. Po drugie, koncentracja siły obrońców w jednej ręce czyni zwykle obronę trudniejszą, a rozgrywający, wykorzystując informacje z licytacji, ma też zwykle ułatwione zadanie.

Jak W ma sprawdzić czwórkę kierów w ręce partnera? Ci, którzy po wejściu w obronie 1BA nie zmieniają ustaleń („system on”), mają do dyspozycji Staymana. A ci, którzy stosują najpopularniejsze wśród czołówki rozwiązanie, zwane w skrócie „transfery na okrągło”, zalicytują 2♥ – w myśl tego ustalenia, tarnsfer na starszy kolor otwarcia oznacza rękę z drugą starszą czwórką w sile co najmniej inwitu. N pewnie powtórzy piki, i po dwóch pasach W zalicytuje 2BA, które raczej zakończy licytację:     

2♥ – transfer na kolor przeciwnika, dokładnie 4 kiery w sile co najmniej inwitu do końcówki.

S nie może wyjść w pika, zaatakuje pewnie w karo i rozgrywający, zaczynając od trefli, weźmie 9 lew.