Rozdanie 2.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ 9 6 4 2 ♥ 8 6 2 ♦ Q 7 ♣ 8 6 5 2
♠ Q J 7 3 ♥ K 9 5 3 ♦ A K 8 4 3 ♣		♠ K ♥ A Q J ♦ 6 5 2 ♣ A K 10 9 7 3
	♠ A 10 8 5 ♥ 10 7 4 ♦ J 10 9 ♣ Q J 4

W tym rozdaniu prawdopodobnie wielu parom WE nie uda zatrzymać się przed szlemikiem karowym. Gracze E będą otwierać 1♣, po pasie e-S-a W zalicytuje 2♦. E odlicytuje się przez 3♣ i po 3BA partnera trudno mu będzie powstrzymać się przed ruszeniem naturalną odzywką 4♦. Teraz, jeżeli W pesymistycznie oceni swoją kartę (renons w kolorze partnera, brak „numerków” karowych) i zalicytuje negatywne 4BA, WE unikną wpadki: 

3♣ – 15+PC, 5+♣ bez starszej czwórki;

4BA – po zachęcającym 4 w młodszy, powrót na 4BA jest licytacją negatywną, aby przejść do licytacji szlemikowej należy dać cue bid.

Jeżeli W zachęci partnera cue bidem, ten zapyta pewnie o wartości i po odpowiedzi 5♥ – 2 wartości bez damy atu… No właśnie, skoro pytaniem o króle było 5♠, to może 5BA byłoby do gry? Myślę, że taka interpretacja jest sensowna, ale ciekawe, ile w protokołach będzie szlemików karowych, a ile kontraktów 5BA?

4♥ – cue bid, akceptacja próby szlemikowej.

Po tej licytacji z karty N można wyjść w pika, co kładzie kontrakt.

Jeżeli obrona nie zdejmie asa pik, szlemika można wygrać po naturalnej rozgrywce, np. po ataku w kiery – bierzemy w stole, ściągamy asa i króla atu, przechodzimy do stołu kierem, gramy asa i króla trefl, po czym przebijamy trefla. Teraz odgrywamy kolejnego kiera, przebijamy dobrego trefl, na króla kier zrzucamy pika ze stołu i możemy pokazać karty…