Rozdanie 9.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ Q 9 5 4 ♥ Q J 9 7 4 3 ♦ A ♣ A Q
♠ A J ♥ A 10 2 ♦ Q J 5 2 ♣ K 10 7 5		♠ 8 3 ♥ 8 ♦ 10 8 7 ♣ J 9 8 6 4 3 2
	♠ K 10 7 6 2 ♥ K 6 5 ♦ K 9 6 4 3 ♣

 Prawie wszystkie pary NS zagrają w tym rozdaniu końcówkę w kolor starszy. Zwykle będzie to grany przez e-S-a kontrakt 4♠, a doprowadzi do niego taka licytacja:

 Teoretycznie grając w piki bierze się tylko dziesięć lew, gdyż obrońcy mogą „zmontować” przebitkę kierową. Nie będzie to jednak proste.

 Pierwszy wist gracza W damą karo jest oczywisty. As z dziadka weźmie lewę, a E powinien dodać do niego lavinthalową dziesiątkę.  Po zagraniu w atu do asa u W lewy obrońca gra as kier-kier i rozgrywający wygrywa kontrakt bez nadróbki. Dołożenie ♦10 jest jednak posunięciem nieco ryzykownym, bo gdy gramy z partnerem działającym mechanicznie, to możemy sprowokować odwist spod czwartego króla kier, a konsekwencje takiego zagrania mogą być bardzo poważne. W naszym rozdaniu jest nawet tak, że jeśli W miałby w kierach Kxx, a S trzeciego asa to, po wyjściu spod króla kier, również doszłoby do straty lewy.

 Bezproblemowych jedenaście lew daje natomiast gra w kiery. Końcówka w ten kolor wylicytowana zostanie wtedy, gdy S zdecyduje się na przekazanie minimum informacji o swojej karcie, czyli zastosuje zasadę kamuflażu:

(1)  Inwit do czterech kierów. Wiele par gra tak, że 2BA obiecuje fit co najmniej czterokartowy, ale nasz S, z uwagi na niezrównoważony skład jego ręki, wybiera taką właśnie odzywkę.

 Obrońcy są bezradni i NS zapisują 450 po swojej stronie.